Sri Guru Gita Chapter 2 Lyrics In Malayalam
അഥ ദ്വിതീയോഽധ്യായഃ ॥
ധ്യാനം ശ്രുണു മഹാദേവി സര്വാനംദപ്രദായകമ് ।
സര്വസൌഖ്യകരം ചൈവ ഭുക്തിമുക്തിപ്രദായകമ് ॥ 109 ॥
ശ്രീമത്പരം ബ്രഹ്മ ഗുരും സ്മരാമി
ശ്രീമത്പരം ബ്രഹ്മ ഗുരും ഭജാമി ।
ശ്രീമത്പരം ബ്രഹ്മ ഗുരും വദാമി
ശ്രീമത്പരം ബ്രഹ്മ ഗുരും നമാമി ॥ 110 ॥
ബ്രഹ്മാനംദം പരമസുഖദം കേവലം ജ്ഞാനമൂര്തിം
ദ്വംദ്വാതീതം ഗഗനസദൃശം തത്ത്വമസ്യാദിലക്ഷ്യമ് ।
ഏകം നിത്യം വിമലമചലം സര്വധീസാക്ഷിഭൂതം
ഭാവാതീതം ത്രിഗുണരഹിതം സദ്ഗുരും തം നമാമി ॥ 111 ॥
ഹൃദംബുജേ കര്ണികമധ്യസംസ്ഥേ
സിംഹാസനേ സംസ്ഥിതദിവ്യമൂര്തിമ് ।
ധ്യായേദ്ഗുരും ചംദ്രകലാപ്രകാശം
സച്ചിത്സുഖാഭീഷ്ടവരം ദധാനമ് ॥ 112 ॥
ശ്വേതാംബരം ശ്വേതവിലേപപുഷ്പം
മുക്താവിഭൂഷം മുദിതം ദ്വിനേത്രമ് ।
വാമാംകപീഠസ്ഥിതദിവ്യശക്തിം
മംദസ്മിതം പൂര്ണകൃപാനിധാനമ് ॥ 113 ॥
ആനംദമാനംദകരം പ്രസന്നം
ജ്ഞാനസ്വരൂപം നിജഭാവയുക്തമ് ।
യോഗീംദ്രമീഡ്യം ഭവരോഗവൈദ്യം
ശ്രീമദ്ഗുരും നിത്യമഹം നമാമി ॥ 114 ॥
വംദേ ഗുരൂണാം ചരണാരവിംദം
സംദര്ശിതസ്വാത്മസുഖാവബോധേ ।
ജനസ്യ യേ ജാംഗലികായമാനേ
സംസാരഹാലാഹലമോഹശാംത്യൈ ॥ 115 ॥
യസ്മിന് സൃഷ്ടിസ്ഥിതിധ്വംസനിഗ്രഹാനുഗ്രഹാത്മകമ് ।
കൃത്യം പംചവിധം ശശ്വത് ഭാസതേ തം ഗുരും ഭജേത് ॥ 116 ॥
പാദാബ്ജേ സര്വസംസാരദാവകാലാനലം സ്വകേ ।
ബ്രഹ്മരംധ്രേ സ്ഥിതാംഭോജമധ്യസ്ഥം ചംദ്രമംഡലമ് ॥ 117 ॥
അകഥാദിത്രിരേഖാബ്ജേ സഹസ്രദലമംഡലേ ।
ഹംസപാര്ശ്വത്രികോണേ ച സ്മരേത്തന്മധ്യഗം ഗുരുമ് ॥ 118 ॥
നിത്യം ശുദ്ധം നിരാഭാസം നിരാകാരം നിരംജനമ് ।
നിത്യബോധം ചിദാനംദം ഗുരും ബ്രഹ്മ നമാമ്യഹമ് ॥ 119 ॥
സകലഭുവനസൃഷ്ടിഃ കല്പിതാശേഷസൃഷ്ടിഃ
നിഖിലനിഗമദൃഷ്ടിഃ സത്പദാര്ഥൈകസൃഷ്ടിഃ ।
അതദ്ഗണപരമേഷ്ടിഃ സത്പദാര്ഥൈകദൃഷ്ടിഃ
ഭവഗുണപരമേഷ്ടിര്മോക്ഷമാര്ഗൈകദൃഷ്ടിഃ ॥ 120 ॥
സകലഭുവനരംഗസ്ഥാപനാസ്തംഭയഷ്ടിഃ
സകരുണരസവൃഷ്ടിസ്തത്ത്വമാലാസമഷ്ടിഃ ।
സകലസമയസൃഷ്ടിസ്സച്ചിദാനംദദൃഷ്ടിഃ
നിവസതു മയി നിത്യം ശ്രീഗുരോര്ദിവ്യദൃഷ്ടിഃ ॥ 121 ॥
ന ഗുരോരധികം ന ഗുരോരധികം
ന ഗുരോരധികം ന ഗുരോരധികമ് ।
ശിവശാസനതഃ ശിവശാസനതഃ
ശിവശാസനതഃ ശിവശാസനതഃ ॥ 122 ॥
ഇദമേവ ശിവം ഇദമേവ ശിവം
ഇദമേവ ശിവം ഇദമേവ ശിവമ് ।
ഹരിശാസനതോ ഹരിശാസനതോ
ഹരിശാസനതോ ഹരിശാസനതഃ ॥ 123 ॥
വിദിതം വിദിതം വിദിതം വിദിതം
വിജനം വിജനം വിജനം വിജനമ് ।
വിധിശാസനതോ വിധിശാസനതോ
വിധിശാസനതോ വിധിശാസനതഃ ॥ 124 ॥
ഏവംവിധം ഗുരും ധ്യാത്വാ ജ്ഞാനമുത്പദ്യതേ സ്വയമ് ।
തദാ ഗുരൂപദേശേന മുക്തോഽഹമിതി ഭാവയേത് ॥ 125 ॥
ഗുരൂപദിഷ്ടമാര്ഗേണ മനശ്ശുദ്ധിം തു കാരയേത് ।
അനിത്യം ഖംഡയേത്സര്വം യത്കിംചിദാത്മഗോചരമ് ॥ 126 ॥
ജ്ഞേയം സര്വം പ്രതീതം ച ജ്ഞാനം ച മന ഉച്യതേ ।
ജ്ഞാനം ജ്ഞേയം സമം കുര്യാന്നാന്യഃ പംഥാ ദ്വിതീയകഃ ॥ 127 ॥
കിമത്ര ബഹുനോക്തേന ശാസ്ത്രകോടിശതൈരപി ।
ദുര്ലഭാ ചിത്തവിശ്രാംതിഃ വിനാ ഗുരുകൃപാം പരാമ് ॥ 128 ॥
കരുണാഖഡ്ഗപാതേന ഛിത്വാ പാശാഷ്ടകം ശിശോഃ ।
സമ്യഗാനംദജനകഃ സദ്ഗുരുഃ സോഽഭിധീയതേ ॥ 129 ॥
ഏവം ശ്രുത്വാ മഹാദേവി ഗുരുനിംദാം കരോതി യഃ ।
സ യാതി നരകാന് ഘോരാന് യാവച്ചംദ്രദിവാകരൌ ॥ 130 ॥
യാവത്കല്പാംതകോ ദേഹസ്താവദ്ദേവി ഗുരും സ്മരേത് ।
ഗുരുലോപോ ന കര്തവ്യഃ സ്വച്ഛംദോ യദി വാ ഭവേത് ॥ 131 ॥
ഹുംകാരേണ ന വക്തവ്യം പ്രാജ്ഞശിഷ്യൈഃ കദാചന ।
ഗുരോരഗ്ര ന വക്തവ്യമസത്യം തു കദാചന ॥ 132 ॥
ഗുരും ത്വംകൃത്യ ഹുംകൃത്യ ഗുരുസാന്നിധ്യഭാഷണഃ ।
അരണ്യേ നിര്ജലേ ദേശേ സംഭവേദ് ബ്രഹ്മരാക്ഷസഃ ॥ 133 ॥
അദ്വൈതം ഭാവയേന്നിത്യം സര്വാവസ്ഥാസു സര്വദാ ।
കദാചിദപി നോ കുര്യാദദ്വൈതം ഗുരുസന്നിധൌ ॥ 134 ॥
ദൃശ്യവിസ്മൃതിപര്യംതം കുര്യാദ് ഗുരുപദാര്ചനമ് ।
താദൃശസ്യൈവ കൈവല്യം ന ച തദ്വ്യതിരേകിണഃ ॥ 135 ॥
അപി സംപൂര്ണതത്ത്വജ്ഞോ ഗുരുത്യാഗീ ഭവേദ്യദാ ।
ഭവത്യേവ ഹി തസ്യാംതകാലേ വിക്ഷേപമുത്കടമ് ॥ 136 ॥
ഗുരുകാര്യം ന ലംഘേത നാപൃഷ്ട്വാ കാര്യമാചരേത് ।
ന ഹ്യുത്തിഷ്ഠേദ്ദിശേഽനത്വാ ഗുരുസദ്ഭാവശോഭിതഃ ॥ 137 ॥
ഗുരൌ സതി സ്വയം ദേവി പരേഷാം തു കദാചന ।
ഉപദേശം ന വൈ കുര്യാത് തഥാ ചേദ്രാക്ഷസോ ഭവേത് ॥ 138 ॥
ന ഗുരോരാശ്രമേ കുര്യാത് ദുഷ്പാനം പരിസര്പണമ് ।
ദീക്ഷാ വ്യാഖ്യാ പ്രഭുത്വാദി ഗുരോരാജ്ഞാം ന കാരയേത് ॥ 139 ॥
നോപാശ്രയം ച പര്യകം ന ച പാദപ്രസാരണമ് ।
നാംഗഭോഗാദികം കുര്യാന്ന ലീലാമപരാമപി ॥ 140 ॥
ഗുരൂണാം സദസദ്വാഽപി യദുക്തം തന്ന ലംഘയേത് ।
കുര്വന്നാജ്ഞാം ദിവാ രാത്രൌ ദാസവന്നിവസേദ്ഗുരോ ॥ 141 ॥
അദത്തം ന ഗുരോര്ദ്രവ്യമുപഭുംജീത കര്ഹിചിത് ।
ദത്തേ ച രംകവദ്ഗ്രാഹ്യം പ്രാണോഽപ്യേതേന ലഭ്യതേ ॥ 142 ॥
പാദുകാസനശയ്യാദി ഗുരുണാ യദഭീഷ്ടിതമ് ।
നമസ്കുര്വീത തത്സര്വം പാദാഭ്യാം ന സ്പൃശേത് ക്വചിത് ॥ 143 ॥
ഗച്ഛതഃ പൃഷ്ഠതോ ഗച്ഛേത് ഗുരുച്ഛായാം ന ലംഘയേത് ।
നോല്ബണം ധാരയേദ്വേഷം നാലംകാരാംസ്തതോല്ബണാന് ॥ 144 ॥
ഗുരുനിംദാകരം ദൃഷ്ട്വാ ധാവയേദഥ വാസയേത് ।
സ്ഥാനം വാ തത്പരിത്യാജ്യം ജിഹ്വാച്ഛേദാക്ഷമോ യദി ॥ 145 ॥
നോച്ഛിഷ്ടം കസ്യചിദ്ദേയം ഗുരോരാജ്ഞാം ന ച ത്യജേത് ।
കൃത്സ്നമുച്ഛിഷ്ടമാദായ ഹവിരിവ ഭക്ഷയേത്സ്വയമ് ॥ 146 ॥
നാഽനൃതം നാഽപ്രിയം ചൈവ ന ഗര്വം നാഽപി വാ ബഹു ।
ന നിയോഗപരം ബ്രൂയാത് ഗുരോരാജ്ഞാം വിഭാവയേത് ॥ 147 ॥
പ്രഭോ ദേവകുലേശാനാം സ്വാമിന് രാജന് കുലേശ്വര ।
ഇതി സംബോധനൈര്ഭീതോ ഗുരുഭാവേന സര്വദാ ॥ 148 ॥
മുനിഭിഃ പന്നഗൈര്വാപി സുരൈര്വാ ശാപിതോ യദി ।
കാലമൃത്യുഭയാദ്വാപി ഗുരുഃ സംത്രാതി പാര്വതി ॥ 149 ॥
അശക്താ ഹി സുരാദ്യാശ്ച ഹ്യശക്താഃ മുനയസ്തഥാ ।
ഗുരുശാപോപപന്നസ്യ രക്ഷണായ ച കുത്രചിത് ॥ 150 ॥
മംത്രരാജമിദം ദേവി ഗുരുരിത്യക്ഷരദ്വയമ് ।
സ്മൃതിവേദപുരാണാനാം സാരമേവ ന സംശയഃ ॥ 151 ॥
സത്കാരമാനപൂജാര്ഥം ദംഡകാഷയധാരണഃ ।
സ സന്ന്യാസീ ന വക്തവ്യഃ സന്ന്യാസീ ജ്ഞാനതത്പരഃ ॥ 152 ॥
വിജാനംതി മഹാവാക്യം ഗുരോശ്ചരണ സേവയാ ।
തേ വൈ സന്ന്യാസിനഃ പ്രോക്താ ഇതരേ വേഷധാരിണഃ ॥ 153 ॥
[ പാഠഭേദഃ –
നിത്യം ബ്രഹ്മ നിരാകാരം നിര്ഗുണം ബോധയേത്പരമ് ।
ഭാസയന് ബ്രഹ്മഭാവം ച ദീപോ ദീപാംതരം യഥാ ॥
]
നിത്യം ബ്രഹ്മ നിരാകാരം നിര്ഗുണം സത്യചിദ്ധനമ് ।
യഃ സാക്ഷാത്കുരുതേ ലോകേ ഗുരുത്വം തസ്യ ശോഭതേ ॥ 154 ॥
ഗുരുപ്രസാദതഃ സ്വാത്മന്യാത്മാരാമനിരീക്ഷണാത് ।
സമതാ മുക്തിമാര്ഗേണ സ്വാത്മജ്ഞാനം പ്രവര്തതേ ॥ 155 ॥
ആബ്രഹ്മസ്തംബപര്യംതം പരമാത്മസ്വരൂപകമ് ।
സ്ഥാവരം ജംഗമം ചൈവ പ്രണമാമി ജഗന്മയമ് ॥ 156 ॥
വംദേഽഹം സച്ചിദാനംദം ഭാവാതീതം ജഗദ്ഗുരുമ് ।
നിത്യം പൂര്ണം നിരാകാരം നിര്ഗുണം സ്വാത്മസംസ്ഥിതമ് ॥ 157 ॥
പരാത്പരതരം ധ്യായേന്നിത്യമാനംദകാരകമ് ।
ഹൃദയാകാശമധ്യസ്ഥം ശുദ്ധസ്ഫടികസന്നിഭമ് ॥ 158 ॥
സ്ഫാടികേ സ്ഫാടികം രൂപം ദര്പണേ ദര്പണോ യഥാ ।
തഥാഽഽത്മനി ചിദാകാരമാനംദം സോഽഹമിത്യുത ॥ 159 ॥
അംഗുഷ്ഠമാത്രം പുരുഷം ധ്യായേച്ച ചിന്മയം ഹൃദി ।
തത്ര സ്ഫുരതി യോ ഭാവഃ ശൃണു തത്കഥയാമി തേ ॥ 160 ॥
അജോഽഹമമരോഽഹം ച അനാദിനിധനോ ഹ്യഹമ് ।
അവികാരശ്ചിദാനംദോ ഹ്യണീയാന്മഹതോ മഹാന് ॥ 161 ॥
അപൂര്വമപരം നിത്യം സ്വയംജ്യോതിര്നിരാമയമ് ।
വിരജം പരമാകാശം ധ്രുവമാനംദമവ്യയമ് ॥ 162 ॥
അഗോചരം തഥാഽഗമ്യം നാമരൂപവിവര്ജിതമ് ।
നിശ്ശബ്ദം തു വിജാനീയാത്സ്വഭാവാദ്ബ്രഹ്മ പാര്വതി ॥ 163 ॥
യഥാ ഗംധസ്വഭാവത്വം കര്പൂരകുസുമാദിഷു ।
ശീതോഷ്ണത്വസ്വഭാവത്വം തഥാ ബ്രഹ്മണി ശാശ്വതമ് ॥ 164 ॥
യഥാ നിജസ്വഭാവേന കുംഡലേ കടകാദയഃ ।
സുവര്ണത്വേന തിഷ്ഠംതി തഥാഽഹം ബ്രഹ്മ ശാശ്വതമ് ॥ 165 ॥
സ്വയം തഥാവിധോ ഭൂത്വാ സ്ഥാതവ്യം യത്ര കുത്ര ചിത് ।
കീടോ ഭൃംഗ ഇവ ധ്യാനാദ്യഥാ ഭവതി താദൃശഃ ॥ 166 ॥
ഗുരുധ്യാനം തഥാ കൃത്വാ സ്വയം ബ്രഹ്മമയോ ഭവേത് ।
പിംഡേ പദേ തഥാ രൂപേ മുക്താസ്തേ നാത്ര സംശയഃ ॥ 167 ॥
ശ്രീപാര്വതീ ഉവാച ।
പിംഡം കിം തു മഹാദേവ പദം കിം സമുദാഹൃതമ് ।
രൂപാതീതം ച രൂപം കിം ഏതദാഖ്യാഹി ശംകര ॥ 168 ॥
ശ്രീമഹാദേവ ഉവാച ।
പിംഡം കുംഡലിനീ ശക്തിഃ പദം ഹംസമുദാഹൃതമ് ।
രൂപം ബിംദുരിതി ജ്ഞേയം രൂപാതീതം നിരംജനമ് ॥ 169 ॥
പിംഡേ മുക്താഃ പദേ മുക്താ രൂപേ മുക്താ വരാനനേ ।
രൂപാതീതേ തു യേ മുക്താസ്തേ മുക്താ നാഽത്ര സംശയഃ ॥ 170 ॥
ഗുരുര്ധ്യാനേനൈവ നിത്യം ദേഹീ ബ്രഹ്മമയോ ഭവേത് ।
സ്ഥിതശ്ച യത്ര കുത്രാഽപി മുക്തോഽസൌ നാഽത്ര സംശയഃ ॥ 171 ॥
ജ്ഞാനം വൈരാഗ്യമൈശ്വര്യം യശശ്രീഃ സ്വമുദാഹൃതമ് ।
ഷഡ്ഗുണൈശ്വര്യയുക്തോ ഹി ഭഗവാന് ശ്രീഗുരുഃ പ്രിയേ ॥ 172 ॥
ഗുരുശ്ശിവോ ഗുരുര്ദേവോ ഗുരുര്ബംധുഃ ശരീരിണാമ് ।
ഗുരുരാത്മാ ഗുരുര്ജീവോ ഗുരോരന്യന്ന വിദ്യതേ ॥ 173 ॥
ഏകാകീ നിസ്സ്പൃഹഃ ശാംതശ്ചിംതാഽസൂയാദിവര്ജിതഃ ।
ബാല്യഭാവേന യോ ഭാതി ബ്രഹ്മജ്ഞാനീ സ ഉച്യതേ ॥ 174 ॥
ന സുഖം വേദശാസ്ത്രേഷു ന സുഖം മംത്രയംത്രകേ ।
ഗുരോഃ പ്രസാദാദന്യത്ര സുഖം നാസ്തി മഹീതലേ ॥ 175 ॥
ചാര്വാകവൈഷ്ണവമതേ സുഖം പ്രാഭാകരേ ന ഹി ।
ഗുരോഃ പാദാംതികേ യദ്വത്സുഖം വേദാംതസമ്മതമ് ॥ 176 ॥
ന തത്സുഖം സുരേംദ്രസ്യ ന സുഖം ചക്രവര്തിനാമ് ।
യത്സുഖം വീതരാഗസ്യ മുനേരേകാംതവാസിനഃ ॥ 177 ॥
നിത്യം ബ്രഹ്മരസം പീത്വാ തൃപ്തോ യഃ പരമാത്മനി ।
ഇംദ്രം ച മന്യതേ തുച്ഛം നൃപാണാം തത്ര കാ കഥാ ॥ 178 ॥
യതഃ പരമകൈവല്യം ഗുരുമാര്ഗേണ വൈ ഭവേത് ।
ഗുരുഭക്തിരതഃ കാര്യാ സര്വദാ മോക്ഷകാംക്ഷിഭിഃ ॥ 179 ॥
ഏക ഏവാഽദ്വിതീയോഽഹം ഗുരുവാക്യേന നിശ്ചിതഃ ।
ഏവമഭ്യസ്യതാ നിത്യം ന സേവ്യം വൈ വനാംതരമ് ॥ 180 ॥
അഭ്യാസാന്നിമിഷേണൈവ സമാധിമധിഗച്ഛതി ।
ആജന്മജനിതം പാപം തത്ക്ഷണാദേവ നശ്യതി ॥ 181 ॥
കിമാവാഹനമവ്യക്തേ വ്യാപകേ കിം വിസര്ജനമ് ।
അമൂര്തേ ച കഥം പൂജാ കഥം ധ്യാനം നിരാമയേ ॥ 182 ॥
ഗുരുര്വിഷ്ണുഃ സത്ത്വമയോ രാജസശ്ചതുരാനനഃ ।
താമസോ രുദ്രരൂപേണ സൃജത്യവതി ഹംതി ച ॥ 183 ॥
സ്വയം ബ്രഹ്മമയോ ഭൂത്വാ തത്പരം ചാവലോകയേത് ।
പരാത്പരതരം നാന്യത് സര്വഗം തന്നിരാമയമ് ॥ 184 ॥
തസ്യാവലോകനം പ്രാപ്യ സര്വസംഗവിവര്ജിതഃ ।
ഏകാകീ നിസ്സ്പൃഹഃ ശാംതഃ സ്ഥാതവ്യം തത്പ്രസാദതഃ ॥ 185 ॥
ലബ്ധം വാഽഥ ന ലബ്ധം വാ സ്വല്പം വാ ബഹുലം തഥാ ।
നിഷ്കാമേനൈവ ഭോക്തവ്യം സദാ സംതുഷ്ടമാനസഃ ॥ 186 ॥
സര്വജ്ഞപദമിത്യാഹുര്ദേഹീ സര്വമയോ ഭുവി ।
സദാഽഽനംദഃ സദാ ശാംതോ രമതേ യത്ര കുത്ര ചിത് ॥ 187 ॥
യത്രൈവ തിഷ്ഠതേ സോഽപി സ ദേശഃ പുണ്യഭാജനഃ ।
മുക്തസ്യ ലക്ഷണം ദേവി തവാഽഗ്രേ കഥിതം മയാ ॥ 188 ॥
ഉപദേശസ്ത്വയം ദേവി ഗുരുമാര്ഗേണ മുക്തിദഃ ।
ഗുരുഭക്തിഃ തഥാഽത്യംതാ കര്തവ്യാ വൈ മനീഷിഭിഃ ॥ 189 ॥
നിത്യയുക്താശ്രയഃ സര്വവേദകൃത്സര്വവേദകൃത് ।
സ്വപരജ്ഞാനദാതാ ച തം വംദേ ഗുരുമീശ്വരമ് ॥ 190 ॥
യദ്യപ്യധീതാ നിഗമാഃ ഷഡംഗാ ആഗമാഃ പ്രിയേ ।
അധ്യാത്മാദീനി ശാസ്ത്രാണി ജ്ഞാനം നാസ്തി ഗുരും വിനാ ॥ 191 ॥
ശിവപൂജാരതോ വാഽപി വിഷ്ണുപൂജാരതോഽഥവാ ।
ഗുരുതത്ത്വവിഹീനശ്ചേത്തത്സര്വം വ്യര്ഥമേവ ഹി ॥ 192 ॥
ശിവസ്വരൂപമജ്ഞാത്വാ ശിവപൂജാ കൃതാ യദി ।
സാ പൂജാ നാമമാത്രം സ്യാച്ചിത്രദീപ ഇവ പ്രിയേ ॥ 193 ॥
സര്വം സ്യാത്സഫലം കര്മ ഗുരുദീക്ഷാപ്രഭാവതഃ ।
ഗുരുലാഭാത്സര്വലാഭോ ഗുരുഹീനസ്തു ബാലിശഃ ॥ 194 ॥
ഗുരുഹീനഃ പശുഃ കീടഃ പതംഗോ വക്തുമര്ഹതി ।
ശിവരൂപം സ്വരൂപം ച ന ജാനാതി യതസ്സ്വയമ് ॥ 195 ॥
തസ്മാത്സര്വപ്രയത്നേന സര്വസംഗവിവര്ജിതഃ ।
വിഹായ ശാസ്ത്രജാലാനി ഗുരുമേവ സമാശ്രയേത് ॥ 196 ॥
നിരസ്തസര്വസംദേഹോ ഏകീകൃത്യ സുദര്ശനമ് ।
രഹസ്യം യോ ദര്ശയതി ഭജാമി ഗുരുമീശ്വരമ് ॥ 197 ॥
ജ്ഞാനഹീനോ ഗുരുസ്ത്യാജ്യോ മിഥ്യാവാദീ വിഡംബകഃ ।
സ്വവിശ്രാംതിം ന ജാനാതി പരശാംതിം കരോതി കിമ് ॥ 198 ॥
ശിലായാഃ കിം പരം ജ്ഞാനം ശിലാസംഘപ്രതാരണേ ।
സ്വയം തര്തും ന ജാനാതി പരം നിസ്താരയേത് കഥമ് ॥ 199 ॥
ന വംദനീയാസ്തേ കഷ്ടം ദര്ശനാദ്ഭ്രാംതികാരകാഃ ।
വര്ജയേത്താന് ഗുരൂന് ദൂരേ ധീരസ്യ തു സമാശ്രയേത് ॥ 200 ॥
പാഷംഡിനഃ പാപരതാഃ നാസ്തികാ ഭേദബുദ്ധയഃ ।
സ്ത്രീലംപടാ ദുരാചാരാഃ കൃതഘ്നാ ബകവൃത്തയഃ ॥ 201 ॥
കര്മഭ്രഷ്ടാഃ ക്ഷമാനഷ്ടാ നിംദ്യതര്കൈശ്ച വാദിനഃ ।
കാമിനഃ ക്രോധിനശ്ചൈവ ഹിംസ്രാശ്ചംഡാഃ ശഠാസ്തഥാ ॥ 202 ॥
ജ്ഞാനലുപ്താ ന കര്തവ്യാ മഹാപാപാസ്തഥാ പ്രിയേ ।
ഏഭ്യോ ഭിന്നോ ഗുരുഃ സേവ്യഃ ഏകഭക്ത്യാ വിചാര്യ ച ॥ 203 ॥
ശിഷ്യാദന്യത്ര ദേവേശി ന വദേദ്യസ്യ കസ്യചിത് ।
നരാണാം ച ഫലപ്രാപ്തൌ ഭക്തിരേവ ഹി കാരണമ് ॥ 204 ॥
ഗൂഢോ ദൃഢശ്ച പ്രീതശ്ച മൌനേന സുസമാഹിതഃ ।
സകൃത്കാമഗതോ വാഽപി പംചധാ ഗുരുരീരിതഃ ॥ 205 ॥
സര്വം ഗുരുമുഖാല്ലബ്ധം സഫലം പാപനാശനമ് ।
യദ്യദാത്മഹിതം വസ്തു തത്തദ്ദ്രവ്യം ന വംചയേത് ॥ 206 ॥
ഗുരുദേവാര്പണം വസ്തു തേന തുഷ്ടോഽസ്മി സുവ്രതേ ।
ശ്രീഗുരോഃ പാദുകാം മുദ്രാം മൂലമംത്രം ച ഗോപയേത് ॥ 207 ॥
നതാഽസ്മി തേ നാഥ പദാരവിംദം
ബുദ്ധീംദ്രിയപ്രാണമനോവചോഭിഃ ।
യച്ചിംത്യതേ ഭാവിത ആത്മയുക്തൌ
മുമുക്ഷിഭിഃ കര്മമയോപശാംതയേ ॥ 208 ॥
അനേന യദ്ഭവേത്കാര്യം തദ്വദാമി തവ പ്രിയേ ।
ലോകോപകാരകം ദേവി ലൌകികം തു വിവര്ജയേത് ॥ 209 ॥
ലൌകികാദ്ധര്മതോ യാതി ജ്ഞാനഹീനോ ഭവാര്ണവേ ।
ജ്ഞാനഭാവേ ച യത്സര്വം കര്മ നിഷ്കര്മ ശാമ്യതി ॥ 210 ॥
ഇമാം തു ഭക്തിഭാവേന പഠേദ്വൈ ശൃണുയാദപി ।
ലിഖിത്വാ യത്പ്രദാനേന തത്സര്വം ഫലമശ്നുതേ ॥ 211 ॥
ഗുരുഗീതാമിമാം ദേവി ഹൃദി നിത്യം വിഭാവയ ।
മഹാവ്യാധിഗതൈര്ദുഃഖൈഃ സര്വദാ പ്രജപേന്മുദാ ॥ 212 ॥
ഗുരുഗീതാക്ഷരൈകൈകം മംത്രരാജമിദം പ്രിയേ ।
അന്യേ ച വിവിധാഃ മംത്രാഃ കലാം നാര്ഹംതി ഷോഡശീമ് ॥ 213 ॥
അനംത ഫലമാപ്നോതി ഗുരുഗീതാ ജപേന തു ।
സര്വപാപഹരാ ദേവി സര്വദാരിദ്ര്യനാശിനീ ॥ 214 ॥
അകാലമൃത്യുഹരാ ചൈവ സര്വസംകടനാശിനീ ।
യക്ഷരാക്ഷസഭൂതാദിചോരവ്യാഘ്രവിഘാതിനീ ॥ 215 ॥
സര്വോപദ്രവകുഷ്ഠാദിദുഷ്ടദോഷനിവാരിണീ ।
യത്ഫലം ഗുരുസാന്നിധ്യാത്തത്ഫലം പഠനാദ്ഭവേത് ॥ 216 ॥
മഹാവ്യാധിഹരാ സര്വവിഭൂതേഃ സിദ്ധിദാ ഭവേത് ।
അഥവാ മോഹനേ വശ്യേ സ്വയമേവ ജപേത്സദാ ॥ 217 ॥
കുശദൂര്വാസനേ ദേവി ഹ്യാസനേ ശുഭ്രകംബലേ ।
ഉപവിശ്യ തതോ ദേവി ജപേദേകാഗ്രമാനസഃ ॥ 218 ॥
ശുക്ലം സര്വത്ര വൈ പ്രോക്തം വശ്യേ രക്താസനം പ്രിയേ ।
പദ്മാസനേ ജപേന്നിത്യം ശാംതിവശ്യകരം പരമ് ॥ 219 ॥
വസ്ത്രാസനേ ച ദാരിദ്ര്യം പാഷാണേ രോഗസംഭവഃ ।
മേദിന്യാം ദുഃഖമാപ്നോതി കാഷ്ഠേ ഭവതി നിഷ്ഫലമ് ॥ 220 ॥
കൃഷ്ണാജിനേ ജ്ഞാനസിദ്ധിഃ മോക്ഷശ്രീര്വ്യാഘ്രചര്മണി ।
കുശാസനേ ജ്ഞാനസിദ്ധിഃ സര്വസിദ്ധിസ്തു കംബലേ ॥ 221 ॥
ആഗ്നേയ്യാം കര്ഷണം ചൈവ വായവ്യാം ശത്രുനാശനമ് ।
നൈരൃത്യാം ദര്ശനം ചൈവ ഈശാന്യാം ജ്ഞാനമേവ ച ॥ 222 ॥
ഉദങ്മുഖഃ ശാംതിജാപ്യേ വശ്യേ പൂര്വമുഖസ്തഥാ ।
യാമ്യേ തു മാരണം പ്രോക്തം പശ്ചിമേ ച ധനാഗമഃ ॥ 223 ॥
മോഹനം സര്വഭൂതാനാം ബംധമോക്ഷകരം പരമ് ।
ദേവരാജപ്രിയകരം രാജാനം വശമാനയേത് ॥ 224 ॥
മുഖസ്തംഭകരം ചൈവ ഗുണാനാം ച വിവര്ധനമ് ।
ദുഷ്കര്മനാശനം ചൈവ തഥാ സത്കര്മസിദ്ധിദമ് ॥ 225 ॥
അസിദ്ധം സാധയേത്കാര്യം നവഗ്രഹഭയാപഹമ് ।
ദുഃസ്വപ്നനാശനം ചൈവ സുസ്വപ്നഫലദായകമ് ॥ 226 ॥
മോഹശാംതികരം ചൈവ ബംധമോക്ഷകരം പരമ് ।
സ്വരൂപജ്ഞാനനിലയം ഗീതാശാസ്ത്രമിദം ശിവേ ॥ 227 ॥
യം യം ചിംതയതേ കാമം തം തം പ്രാപ്നോതി നിശ്ചയമ് ।
നിത്യം സൌഭാഗ്യദം പുണ്യം താപത്രയകുലാപഹമ് ॥ 228 ॥
സര്വശാംതികരം നിത്യം തഥാ വംധ്യാ സുപുത്രദമ് ।
അവൈധവ്യകരം സ്ത്രീണാം സൌഭാഗ്യസ്യ വിവര്ധനമ് ॥ 229 ॥
ആയുരാരോഗ്യമൈശ്വര്യം പുത്രപൌത്രവിവര്ധനമ് ।
നിഷ്കാമജാപീ വിധവാ പഠേന്മോക്ഷമവാപ്നുയാത് ॥ 230 ॥
അവൈധവ്യം സകാമാ തു ലഭതേ ചാന്യജന്മനി ।
സര്വദുഃഖമയം വിഘ്നം നാശയേത്താപഹാരകമ് ॥ 231 ॥
സര്വപാപപ്രശമനം ധര്മകാമാര്ഥമോക്ഷദമ് ।
യം യം ചിംതയതേ കാമം തം തം പ്രാപ്നോതി നിശ്ചിതമ് ॥ 232 ॥
കാമ്യാനാം കാമധേനുര്വൈ കല്പതേ കല്പപാദപഃ ।
ചിംതാമണിശ്ചിംതിതസ്യ സര്വമംഗലകാരകമ് ॥ 233 ॥
ലിഖിത്വാ പൂജയേദ്യസ്തു മോക്ഷശ്രിയമവാപ്നുയാത് ।
ഗുരൂഭക്തിര്വിശേഷേണ ജായതേ ഹൃദി സര്വദാ ॥ 234 ॥
ജപംതി ശാക്താഃ സൌരാശ്ച ഗാണപത്യാശ്ച വൈഷ്ണവാഃ ।
ശൈവാഃ പാശുപതാഃ സര്വേ സത്യം സത്യം ന സംശയഃ ॥ 235 ॥
ഇതി ശ്രീസ്കംദപുരാണേ ഉത്തരഖംഡേ ഉമാമഹേശ്വര സംവാദേ
ശ്രീ ഗുരുഗീതായാം ദ്വിതീയോഽധ്യായഃ ॥
********