Srimad Bhagavad Gita Chapter 4 Lyrics In Malayalam
അഥ ചതുര്ഥോഽധ്യായഃ ।
ശ്രീഭഗവാനുവാച ।
ഇമം വിവസ്വതേ യോഗം പ്രോക്തവാനഹമവ്യയമ് ।
വിവസ്വാന്മനവേ പ്രാഹ മനുരിക്ഷ്വാകവേഽബ്രവീത് ॥ 1 ॥
ഏവം പരംപരാപ്രാപ്തമിമം രാജര്ഷയോ വിദുഃ ।
സ കാലേനേഹ മഹതാ യോഗോ നഷ്ടഃ പരംതപ ॥ 2 ॥
സ ഏവായം മയാ തേഽദ്യ യോഗഃ പ്രോക്തഃ പുരാതനഃ ।
ഭക്തോഽസി മേ സഖാ ചേതി രഹസ്യം ഹ്യേതദുത്തമമ് ॥ 3 ॥
അര്ജുന ഉവാച ।
അപരം ഭവതോ ജന്മ പരം ജന്മ വിവസ്വതഃ ।
കഥമേതദ്വിജാനീയാം ത്വമാദൌ പ്രോക്തവാനിതി ॥ 4 ॥
ശ്രീഭഗവാനുവാച ।
ബഹൂനി മേ വ്യതീതാനി ജന്മാനി തവ ചാര്ജുന ।
താന്യഹം വേദ സര്വാണി ന ത്വം വേത്ഥ പരംതപ ॥ 5 ॥
അജോഽപി സന്നവ്യയാത്മാ ഭൂതാനാമീശ്വരോഽപി സന് ।
പ്രകൃതിം സ്വാമധിഷ്ഠായ സംഭവാമ്യാത്മമായയാ ॥ 6 ॥
യദാ യദാ ഹി ധര്മസ്യ ഗ്ലാനിര്ഭവതി ഭാരത ।
അഭ്യുത്ഥാനമധര്മസ്യ തദാത്മാനം സൃജാമ്യഹമ് ॥ 7 ॥
പരിത്രാണായ സാധൂനാം വിനാശായ ച ദുഷ്കൃതാമ് ।
ധര്മസംസ്ഥാപനാര്ഥായ സംഭവാമി യുഗേ യുഗേ ॥ 8 ॥
ജന്മ കര്മ ച മേ ദിവ്യമേവം യോ വേത്തി തത്ത്വതഃ ।
ത്യക്ത്വാ ദേഹം പുനര്ജന്മ നൈതി മാമേതി സോഽര്ജുന ॥ 9 ॥
വീതരാഗഭയക്രോധാ മന്മയാ മാമുപാശ്രിതാഃ ।
ബഹവോ ജ്ഞാനതപസാ പൂതാ മദ്ഭാവമാഗതാഃ ॥ 10 ॥
യേ യഥാ മാം പ്രപദ്യംതേ താംസ്തഥൈവ ഭജാമ്യഹമ് ।
മമ വര്ത്മാനുവര്തംതേ മനുഷ്യാഃ പാര്ഥ സര്വശഃ ॥ 11 ॥
കാംക്ഷംതഃ കര്മണാം സിദ്ധിം യജംത ഇഹ ദേവതാഃ ।
ക്ഷിപ്രം ഹി മാനുഷേ ലോകേ സിദ്ധിര്ഭവതി കര്മജാ ॥ 12 ॥
ചാതുര്വര്ണ്യം മയാ സൃഷ്ടം ഗുണകര്മവിഭാഗശഃ ।
തസ്യ കര്താരമപി മാം വിദ്ധ്യകര്താരമവ്യയമ് ॥ 13 ॥
ന മാം കര്മാണി ലിംപംതി ന മേ കര്മഫലേ സ്പൃഹാ ।
ഇതി മാം യോഽഭിജാനാതി കര്മഭിര്ന സ ബധ്യതേ ॥ 14 ॥
ഏവം ജ്ഞാത്വാ കൃതം കര്മ പൂര്വൈരപി മുമുക്ഷുഭിഃ ।
കുരു കര്മൈവ തസ്മാത്ത്വം പൂര്വൈഃ പൂര്വതരം കൃതമ് ॥ 15 ॥
കിം കര്മ കിമകര്മേതി കവയോഽപ്യത്ര മോഹിതാഃ ।
തത്തേ കര്മ പ്രവക്ഷ്യാമി യജ്ജ്ഞാത്വാ മോക്ഷ്യസേഽശുഭാത് ॥ 16 ॥
കര്മണോ ഹ്യപി ബോദ്ധവ്യം ബോദ്ധവ്യം ച വികര്മണഃ ।
അകര്മണശ്ച ബോദ്ധവ്യം ഗഹനാ കര്മണോ ഗതിഃ ॥ 17 ॥
കര്മണ്യകര്മ യഃ പശ്യേദകര്മണി ച കര്മ യഃ ।
സ ബുദ്ധിമാന്മനുഷ്യേഷു സ യുക്തഃ കൃത്സ്നകര്മകൃത് ॥ 18 ॥
യസ്യ സര്വേ സമാരംഭാഃ കാമസംകല്പവര്ജിതാഃ ।
ജ്ഞാനാഗ്നിദഗ്ധകര്മാണം തമാഹുഃ പംഡിതം ബുധാഃ ॥ 19 ॥
ത്യക്ത്വാ കര്മഫലാസംഗം നിത്യതൃപ്തോ നിരാശ്രയഃ ।
കര്മണ്യഭിപ്രവൃത്തോഽപി നൈവ കിംചിത്കരോതി സഃ ॥ 20 ॥
നിരാശീര്യതചിത്താത്മാ ത്യക്തസര്വപരിഗ്രഹഃ ।
ശാരീരം കേവലം കര്മ കുര്വന്നാപ്നോതി കില്ബിഷമ് ॥ 21 ॥
യദൃച്ഛാലാഭസംതുഷ്ടോ ദ്വംദ്വാതീതോ വിമത്സരഃ ।
സമഃ സിദ്ധാവസിദ്ധൌ ച കൃത്വാപി ന നിബധ്യതേ ॥ 22 ॥
ഗതസംഗസ്യ മുക്തസ്യ ജ്ഞാനാവസ്ഥിതചേതസഃ ।
യജ്ഞായാചരതഃ കര്മ സമഗ്രം പ്രവിലീയതേ ॥ 23 ॥
ബ്രഹ്മാര്പണം ബ്രഹ്മ ഹവിര്ബ്രഹ്മാഗ്നൌ ബ്രഹ്മണാ ഹുതമ് ।
ബ്രഹ്മൈവ തേന ഗംതവ്യം ബ്രഹ്മകര്മസമാധിനാ ॥ 24 ॥
ദൈവമേവാപരേ യജ്ഞം യോഗിനഃ പര്യുപാസതേ ।
ബ്രഹ്മാഗ്നാവപരേ യജ്ഞം യജ്ഞേനൈവോപജുഹ്വതി ॥ 25 ॥
ശ്രോത്രാദീനീംദ്രിയാണ്യന്യേ സംയമാഗ്നിഷു ജുഹ്വതി ।
ശബ്ദാദീന്വിഷയാനന്യ ഇംദ്രിയാഗ്നിഷു ജുഹ്വതി ॥ 26 ॥
സര്വാണീംദ്രിയകര്മാണി പ്രാണകര്മാണി ചാപരേ ।
ആത്മസംയമയോഗാഗ്നൌ ജുഹ്വതി ജ്ഞാനദീപിതേ ॥ 27 ॥
ദ്രവ്യയജ്ഞാസ്തപോയജ്ഞാ യോഗയജ്ഞാസ്തഥാപരേ ।
സ്വാധ്യായജ്ഞാനയജ്ഞാശ്ച യതയഃ സംശിതവ്രതാഃ ॥ 28 ॥
അപാനേ ജുഹ്വതി പ്രാണം പ്രാണേഽപാനം തഥാപരേ ।
പ്രാണാപാനഗതീ രുദ്ധ്വാ പ്രാണായാമപരായണാഃ ॥ 29 ॥
അപരേ നിയതാഹാരാഃ പ്രാണാന്പ്രാണേഷു ജുഹ്വതി ।
സര്വേഽപ്യേതേ യജ്ഞവിദോ യജ്ഞക്ഷപിതകല്മഷാഃ ॥ 30 ॥
യജ്ഞശിഷ്ടാമൃതഭുജോ യാംതി ബ്രഹ്മ സനാതനമ് ।
നായം ലോകോഽസ്ത്യയജ്ഞസ്യ കുതോഽന്യഃ കുരുസത്തമ ॥ 31 ॥
ഏവം ബഹുവിധാ യജ്ഞാ വിതതാ ബ്രഹ്മണോ മുഖേ ।
കര്മജാന്വിദ്ധി താന്സര്വാനേവം ജ്ഞാത്വാ വിമോക്ഷ്യസേ ॥ 32 ॥
ശ്രേയാംദ്രവ്യമയാദ്യജ്ഞാജ്ജ്ഞാനയജ്ഞഃ പരംതപ ।
സര്വം കര്മാഖിലം പാര്ഥ ജ്ഞാനേ പരിസമാപ്യതേ ॥ 33 ॥
തദ്വിദ്ധി പ്രണിപാതേന പരിപ്രശ്നേന സേവയാ ।
ഉപദേക്ഷ്യംതി തേ ജ്ഞാനം ജ്ഞാനിനസ്തത്ത്വദര്ശിനഃ ॥ 34 ॥
യജ്ജ്ഞാത്വാ ന പുനര്മോഹമേവം യാസ്യസി പാംഡവ ।
യേന ഭൂതാന്യശേഷേണ ദ്രക്ഷ്യസ്യാത്മന്യഥോ മയി ॥ 35 ॥
അപി ചേദസി പാപേഭ്യഃ സര്വേഭ്യഃ പാപകൃത്തമഃ ।
സര്വം ജ്ഞാനപ്ലവേനൈവ വൃജിനം സംതരിഷ്യസി ॥ 36 ॥
യഥൈധാംസി സമിദ്ധോഽഗ്നിര്ഭസ്മസാത്കുരുതേഽര്ജുന ।
ജ്ഞാനാഗ്നിഃ സര്വകര്മാണി ഭസ്മസാത്കുരുതേ തഥാ ॥ 37 ॥
ന ഹി ജ്ഞാനേന സദൃശം പവിത്രമിഹ വിദ്യതേ ।
തത്സ്വയം യോഗസംസിദ്ധഃ കാലേനാത്മനി വിംദതി ॥ 38 ॥
ശ്രദ്ധാവാംല്ലഭതേ ജ്ഞാനം തത്പരഃ സംയതേംദ്രിയഃ ।
ജ്ഞാനം ലബ്ധ്വാ പരാം ശാംതിമചിരേണാധിഗച്ഛതി ॥ 39 ॥
അജ്ഞശ്ചാശ്രദ്ദധാനശ്ച സംശയാത്മാ വിനശ്യതി ।
നായം ലോകോഽസ്തി ന പരോ ന സുഖം സംശയാത്മനഃ ॥ 40 ॥
യോഗസംന്യസ്തകര്മാണം ജ്ഞാനസംഛിന്നസംശയമ് ।
ആത്മവംതം ന കര്മാണി നിബധ്നംതി ധനംജയ ॥ 41 ॥
തസ്മാദജ്ഞാനസംഭൂതം ഹൃത്സ്ഥം ജ്ഞാനാസിനാത്മനഃ ।
ഛിത്ത്വൈനം സംശയം യോഗമാതിഷ്ഠോത്തിഷ്ഠ ഭാരത ॥ 42 ॥
ഓം തത്സദിതി ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാസൂപനിഷത്സു ബ്രഹ്മവിദ്യായാം യോഗശാസ്ത്രേ ശ്രീകൃഷ്ണാര്ജുനസംവാദേ
ജ്ഞാനകര്മസംന്യാസയോഗോ നാമ ചതുര്ഥോഽധ്യായഃ ॥4 ॥
********