Narasimha Satakam Telugu Lyrics
001
సీ. శ్రీమనోహర । సురా – ర్చిత సింధుగంభీర ।
భక్తవత్సల । కోటి – భానుతేజ ।
కంజనేత్ర । హిరణ్య – కశ్యపాంతక । శూర ।
సాధురక్షణ । శంఖ – చక్రహస్త ।
ప్రహ్లాద వరద । పా – పధ్వంస । సర్వేశ ।
క్షీరసాగరశాయి । – కృష్ణవర్ణ ।
పక్షివాహన । నీల – భ్రమరకుంతలజాల ।
పల్లవారుణపాద – పద్మయుగళ ।
తే. చారుశ్రీచందనాగరు – చర్చితాంగ ।
కుందకుట్మలదంత । వై – కుంఠధామ ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
002
సీ. పద్మలోచన । సీస – పద్యముల్ నీ మీద
జెప్పబూనితినయ్య । – చిత్తగింపు
గణ యతి ప్రాస ల – క్షణము జూడగలేదు
పంచకావ్య శ్లోక – పఠన లేదు
అమరకాండత్రయం – బరసి చూడగలేదు
శాస్త్రీయ గ్రంధముల్ – చదువలేదు
నీ కటాక్షంబున – నే రచించెద గాని
ప్రజ్ఞ నాయది గాదు – ప్రస్తుతింప
తే. దప్పుగలిగిన సద్భక్తి – తక్కువౌనె
చెఱకునకు వంకపోయిన – చెడునె తీపు?
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
003
సీ. నరసింహ । నీ దివ్య – నామమంత్రముచేత
దురితజాలము లన్ని – దోలవచ్చు
నరసింహ । నీ దివ్య – నామమంత్రముచేత
బలువైన రోగముల్ – పాపవచ్చు
నరసింహ । నీ దివ్య – నామమంత్రముచేత
రిపుసంఘముల సంహ – రింపవచ్చు
నరసింహ । నీ దివ్య – నామమంత్రముచేత
దండహస్తుని బంట్ల – దరమవచ్చు
తే. భళిర । నే నీ మహామంత్ర – బలముచేత
దివ్య వైకుంఠ పదవి సా – ధింపవచ్చు
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
004
సీ. ఆదినారాయణా । – యనుచు నాలుకతోడ
బలుక నేర్చినవారి – పాదములకు
సాష్టాంగముగ నమ – స్కార మర్పణ జేసి
ప్రస్తుతించెదనయ్య – బహువిధముల
ధరణిలో నరులెంత – దండివారైనను
నిన్ను గాననివారి – నే స్మరింప
మేము శ్రేష్ఠుల మంచు – మిదుకుచుంచెడివారి
చెంత జేరగనోను – శేషశయన
తే. పరమ సాత్వికులైన నీ – భక్తవరుల
దాసులకు దాసుడను జుమీ – ధాత్రిలోన
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
005
సీ. ఐశ్వర్యములకు ని – న్ననుసరింపగలేదు
ద్రవ్య మిమ్మని వెంట – దగులలేదు
కనక మిమ్మని చాల – గష్టపెట్టగలేదు
పల్ల కిమ్మని నోట – బలకలేదు
సొమ్ము లిమ్మని నిన్ను – నమ్మి కొల్వగలేదు
భూము లిమ్మని పేరు – పొగడలేదు
బలము లిమ్మని నిన్ను – బ్రతిమాలగాలేదు
పసుల నిమ్మని పట్టు – పట్టలేదు
తే. నేను గోరిన దొక్కటే – నీలవర్ణ
చయ్యనను మోక్షమిచ్చిన – జాలు నాకు
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
006
సీ. మందుండనని నన్ను – నింద చేసిననేమి?
నా దీనతను జూచి – నవ్వ నేమి?
దూరభావములేక – తూలనాడిన నేమి?
ప్రీతిసేయక వంక – బెట్ట నేమి?
కక్కసంబులు పల్కి – వెక్కిరించిన నేమి?
తీవ్రకోపముచేత – దిట్ట నేమి?
హెచ్చుమాటలచేత – నెమ్మె లాడిన నేమి?
చేరి దాపట గేలి – చేయనేమి?
తే. కల్పవృక్షంబువలె నీవు – గల్గ నింక
బ్రజల లక్ష్యంబు నాకేల? – పద్మనాభ ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
007
సీ. చిత్తశుద్ధిగ నీకు – సేవజేసెదగాని
పుడమిలో జనుల మె – ప్పులకు గాదు
జన్మపావనతకై – స్మరణజేసెద గాని
సరివారిలో బ్రతి – ష్థలకు గాదు
ముక్తికోసము నేను – మ్రొక్కి వేడెదగాని
దండిభాగ్యము నిమి – త్తంబు గాదు
నిన్ను బొగడగ విద్య – నేర్చితినేకాని
కుక్షినిండెడు కూటి – కొఱకు గాదు
తే. పారమార్థికమునకు నే బాటుపడితి
గీర్తికి నపేక్షపడలేదు – కృష్ణవర్ణ ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
008
సీ. శ్రవణ రంధ్రముల నీ – సత్కథల్ పొగడంగ
లేశ మానందంబు – లేనివాడు
పుణ్యవంతులు నిన్ను – బూజసేయగ జూచి
భావమందుత్సాహ – పడనివాడు
భక్తవర్యులు నీ ప్ర – భావముల్ పొగడంగ
దత్పరత్వములేక – తలగువాడు
తనచిత్తమందు నీ – ధ్యాన మెన్నడు లేక
కాలమంతయు వృధా – గడపువాడు
తే. వసుధలోనెల్ల వ్యర్ధుండు – వాడె యగును
మఱియు జెడుగాక యెప్పుడు – మమతనొంది.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
009
సీ. గౌతమీస్నానాన – గడతేఱుద మటన్న
మొనసి చన్నీళ్లలో – మునుగలేను
తీర్థయాత్రలచే గృ – తార్థు డౌదమటన్న
బడలి నేమంబు లే – నడపలేను
దానధర్మముల స – ద్గతిని జెందుదమన్న
ఘనముగా నాయొద్ద – ధనములేదు
తపమాచరించి సా – ర్ధకము నొందుదమన్న
నిమిషమైన మనస్సు – నిలుపలేను
తే. కష్టములకోర్వ నాచేత – గాదు నిన్ను
స్మరణచేసెద నా యధా – శక్తి కొలది.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
010
సీ. అర్థివాండ్రకు నీక – హాని జేయుట కంటె
దెంపుతో వసనాభి – దినుట మేలు
ఆడుబిడ్డలసొమ్ము – లపహరించుట కంటె
బండ గట్టుక నూత – బడుట మేలు
పరులకాంతల బట్టి – బల్మి గూడుట కంటె
బడబాగ్ని కీలల – బడుట మేలు
బ్రతుకజాలక దొంగ – పనులు చేయుట కంటె
గొంగుతో ముష్టెత్తు – కొనుట మేలు
తే. జలజదళనేత్ర నీ భక్త – జనులతోడి
జగడమాడెడు పనికంటె – జావు మేలు
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
011
సీ. గార్దభంబున కేల – కస్తూరి తిలకంబు?
మర్కటంబున కేల – మలయజంబు?
శార్ధూలమునక కేల – శర్కరాపూపంబు?
సూకరంబున కేల – చూతఫలము?
మార్జాలమున కేల – మల్లెపువ్వులబంతి?
గుడ్లగూబల కేల – కుండలములు?
మహిషాని కేల ని – ర్మలమైన వస్త్రముల్?
బకసంతతికి నేల – పంజరంబు?
తే. ద్రోహచింతన జేసెడి – దుర్జనులకు
మధురమైనట్టి నీనామ – మంత్రమేల?
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
012
సీ. పసరంబు వంజైన – బసులకాపరి తప్పు
ప్రజలు దుర్జనులైన – ప్రభుని తప్పు
భార్య గయ్యాళైన – బ్రాణనాధుని తప్పు
తనయుడు దుష్టయిన – తండ్రి తప్పు
సైన్యంబు చెదిరిన – సైన్యనాధుని తప్పు
కూతురు చెడుగైన – మాత తప్పు
అశ్వంబు చెడుగైన – నారోహకుని తప్పు
దంతి దుష్టయిన మా – వంతు తప్పు
తే. ఇట్టి తప్పులెఱుంగక – యిచ్చవచ్చి
నటుల మెలగుదు రిప్పు డీ – యవని జనులు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
013
సీ. కోతికి జలతారు – కుళ్లాయి యేటికి?
విరజాజి పూదండ – విధవ కేల?
ముక్కిడితొత్తుకు – ముత్తెంపు నత్తేల?
నద్ద మేమిటికి జా – త్యంధునకును?
మాచకమ్మకు నేల – మౌక్తికహారముల్?
క్రూరచిత్తునకు స – ద్గోష్ఠు లేల?
ఱంకుబోతుకు నేల – బింకంపు నిష్ఠలు?
వావి యేటికి దుష్ట – వర్తనునకు?
తే. మాట నిలుకడ కుంకరి – మోటు కేల?
చెవిటివానికి సత్కథ – శ్రవణ మేల?
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
014
సీ. మాన్యంబులీయ స – మర్ధుడొక్కడు లేడు
మాన్యముల్ చెఱుప స – మర్ధు లంత
యెండిన యూళ్లగో – డెఱిగింప డెవ్వడు
బండిన యూళ్లము – బ్రభువు లంత
యితడు పేద యటంచు – నెఱిగింప డెవ్వండు
కలవారి సిరు లెన్న – గలరు చాల
దనయాలి చేష్టల – తప్పెన్న డెవ్వడు
బెఱకాంత ఱంకెన్న – బెద్ద లంత
తే. యిట్టి దుష్టుల కధికార – మిచ్చినట్టి
ప్రభువు తప్పు లటంచును – బలుకవలెను.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
015
సీ. తల్లిగర్భమునుండి – ధనము తే డెవ్వడు
వెళ్లిపోయెడినాడు – వెంటరాదు
లక్షాధికారైన – లవణ మన్నమె కాని
మెఱుగు బంగారంబు – మ్రింగబోడు
విత్త మార్జనజేసి – విర్రవీగుటె కాని
కూడబెట్టిన సొమ్ము – తోడరాదు
పొందుగా మఱుగైన – భూమిలోపల బెట్టి
దానధర్మము లేక – దాచి దాచి
తే. తుదకు దొంగల కిత్తురో – దొరల కవునొ
తేనె జుంటీగ లియ్యవా – తెరువరులకు?
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
016
సీ. లోకమం దెవడైన – లోభిమానవు డున్న
భిక్ష మర్థిమి జేత – బెట్టలేడు
తాను బెట్టకయున్న – తగవు పుట్టదుగాని
యొరులు పెట్టగ జూచి – యోర్వలేడు
దాతదగ్గఱ జేరి – తన ముల్లె చెడినట్లు
జిహ్వతో జాడీలు – చెప్పుచుండు
ఫలము విఘ్నంబైన – బలు సంతసమునందు
మేలు కల్గిన జాల – మిణుకుచుండు
తే. శ్రీరమానాథ । యిటువంటి – క్రూరునకును
భిక్షుకుల శత్రువని – పేరు పెట్టవచ్చు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
017
సీ. తనువులో బ్రాణముల్ = తరళిపొయ్యెడివేళ
నీ స్వరూపమును ధ్యా – నించునతడు
నిమిషమాత్రములోన – నిన్ను జేరును గాని
యముని చేతికి జిక్కి – శ్రమలబడడు
పరమసంతోషాన – భజన జేసెడివారి
పుణ్య మేమనవచ్చు – భోగిశయన
మోక్షము నీ దాస – ముఖ్యుల కగు గాని
నరక మెక్కడిదయ్య – నళిననేత్ర
తే. కమలనాభ నీ మహిమలు – గానలేని
తుచ్ఛులకు ముక్తిదొరకుట – దుర్లభంబు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
018
సీ. నీలమేఘశ్యామ । – నీవె తండ్రివి మాకు
కమలవాసిని మమ్ము – గన్నతల్లి
నీ భక్తవరులంత – నిజమైన బాంధవుల్
నీ కటాక్షము మా క – నేకధనము
నీ కీర్తనలు మాకు – లోక ప్రపంచంబు
నీ సహాయము మాకు – నిత్యసుఖము
నీ మంత్రమే మాకు – నిష్కళంకపు విద్య
నీ పద ధ్యానంబు – నిత్యజపము
తే. తోయజాతాక్ష నీ పాద – తులసిదళము
రోగముల కౌషధము బ్రహ్మ – రుద్రవినుత.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
019
సీ. బ్రతికినన్నాళ్లు నీ – భజన తప్పను గాని
మరణకాలమునందు – మఱతునేమొ
యావేళ యమదూత – లాగ్రహంబున వచ్చి
ప్రాణముల్ పెకలించి – పట్టునపుడు
కఫ వాత పైత్యముల్ – గప్పగా భ్రమచేత
గంప ముద్భవమంది – కష్టపడుచు
నా జిహ్వతో నిన్ను – నారాయణా యంచు
బిలుతునో శ్రమచేత – బిలువనొ
తే. నాటి కిప్పుడె చేతు నీ – నామభజన
తలచెదను, జెవి నిడవయ్య । – ధైర్యముగను.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
020
సీ. పాంచభౌతికము దు – ర్బలమైన కాయం బి
దెప్పుడో విడుచుట – యెఱుకలేదు
శతవర్షములదాక – మితము జెప్పిరి గాని
నమ్మరా దామాట – నెమ్మనమున
బాల్యమందో మంచి – ప్రాయమందో లేక
ముదిమియందో లేక – ముసలియందొ
యూరనో యడవినో – యుదకమధ్యముననో
యెప్పుడో విడుచుట – యేక్షణంబొ
తే. మరణమే నిశ్చయము బుద్ధి – మంతుడైన
దేహమున్నంతలో మిమ్ము – దెలియవలయు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
021
సీ. తల్లిదండ్రులు భార్య – తనయు లాప్తులు బావ
మఱదు లన్నలు మేన – మామగారు
ఘనముగా బంధువుల్ – గల్గినప్పటికైన
దాను దర్లగ వెంట – దగిలి రారు
యముని దూతలు ప్రాణ – మపగరించుక పోగ
మమతతో బోరాడి – మాన్పలేరు
బలగ మందఱు దుఃఖ – పడుట మాత్రమె కాని
యించుక యాయుష్య – మియ్యలేరు
తే. చుట్టములమీది భ్రమదీసి – చూర జెక్కి
సంతతము మిమ్ము నమ్ముట – సార్థకంబు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
022
సీ. ఇభరాజవరద । ని – న్నెంత బిల్చినగాని
మాఱు పల్క వదేమి – మౌనితనమొ?
మునిజనార్చిత । నిన్ను – మ్రొక్కి వేడినగాని
కనుల జూడ వదేమి – గడుసుదనమొ?
చాల దైన్యమునొంది – చాటు చొచ్చినగాని
భాగ్య మియ్య వదేమి – ప్రౌఢతనమొ?
స్థిరముగా నీపాద – సేవ జేసెద నన్న
దొరకజాల వదేమి – ధూర్తతనమొ?
తే. మోక్షదాయక । యిటువంటి – మూర్ఖజనుని
కష్టపెట్టిన నీకేమి – కడుపునిండు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
023
సీ. నీమీద కీర్తనల్ – నిత్యగానము జేసి
రమ్యమొందింప నా – రదుడగాను
సావధానముగ నీ – చరణ పంకజ సేవ
సలిపి మెప్పంపంగ – శబరిగాను
బాల్యమప్పటినుండి – భక్తి నీయందున
గలుగను బ్రహ్లాద – ఘనుడగాను
ఘనముగా నీమీది – గ్రంథముల్ గల్పించి
వినుతిసేయను వ్యాస – మునినిగాను
తే. సాధుడను మూర్ఖమతి మను – ష్యాధముడను
హీనుడను జుమ్మి నీవు – న న్నేలుకొనుము.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
024
సీ. అతిశయంబుగ గల్ల – లాడనేర్చితిగాని
పాటిగా సత్యముల్ – పలుకనేర
సత్కార్య విఘ్నముల్ – సలుప నేర్చితిగాని
యిష్ట మొందగ నిర్వ – హింపనేర
నొకరి సొమ్ముకు దోసి – లొగ్గ నేర్చితిగాని
చెలువుగా ధర్మంబు – సేయనేర
ధనము లియ్యంగ వ – ద్దనగ నేర్చితిగాని
శీఘ్ర మిచ్చెడునట్లు – చెప్పనేర
తే. బంకజాతాక్ష । నే నతి – పాతకుడను
దప్పులన్నియు క్షమియింప – దండ్రి వీవె ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
025
సీ. ఉర్విలో నాయుష్య – మున్న పర్యంతంబు
మాయ సంసారంబు – మరగి నరుడు
సకల పాపములైన – సంగ్రహించును గాని
నిన్ను జేరెడి యుక్తి – నేర్వలేడు
తుదకు గాలునియొద్ది – దూత లిద్దఱు వచ్చి
గుంజుక చని వారు – గ్రుద్దుచుండ
హింస కోర్వగ లేక – యేడ్చి గంతులువేసి
దిక్కు లేదని నాల్గు – దిశలు చూడ
తే. దన్ను విడిపింప వచ్చెడి – ధన్యు డేడి
ముందు నీదాసుడై యున్న – ముక్తి గలుగు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
026
సీ. అధిక విద్యావంతు – లప్రయోజకులైరి
పూర్ణశుంఠలు సభా – పూజ్యులైరి
సత్యవంతులమాట – జన విరోధంబాయె
వదరుబోతులమాట – వాసికెక్కె
ధర్మవాదనపరుల్ – దారిద్ర్యమొందిరి
పరమలోభులు ధన – ప్రాప్తులైరి
పుణ్యవంతులు రోగ – భూత పీడితులైరి
దుష్టమానవులు వ – ర్ధిష్ణులైరి
తే. పక్షివాహన । మావంటి – భిక్షుకులకు
శక్తిలేదాయె నిక నీవె – చాటు మాకు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
027
సీ. భుజబలంబున బెద్ద – పులుల జంపగవచ్చు
పాముకంఠము జేత – బట్టవచ్చు
బ్రహ్మ రాక్షసకోట్ల – బాఱద్రోలగవచ్చు
మనుజుల రోగముల్ – మాన్పవచ్చు
జిహ్వ కిష్టముగాని – చేదు మ్రింగగవచ్చు
బదను ఖడ్గము చేత – నదమవచ్చు
గష్టమొందుచు ముండ్ల – కంపలో జొరవచ్చు
దిట్టుబోతుల నోళ్లు – కట్టవచ్చు
తే. బుడమిలో దుష్టులకు జ్ఞాన – బోధ తెలిపి
సజ్జనుల జేయలే డెంత – చతురుదైన.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
028
సీ. అవనిలోగల యాత్ర – లన్ని చేయగవచ్చు
ముఖ్యుడై నదులందు – మునుగవచ్చు
ముక్కుపట్టుక సంధ్య – మొనసి వార్వగవచ్చు
దిన్నగా జపమాల – ద్రిప్పవచ్చు
వేదాల కర్థంబు – విఱిచి చెప్పగవచ్చు
శ్రేష్ఠ్ క్రతువు లెల్ల – జేయవచ్చు
ధనము లక్షలు కోట్లు – దానమియ్యగవచ్చు
నైష్ఠికాచారముల్ – నడుపవచ్చు
తే. జిత్త మన్యస్థలంబున – జేరకుండ
నీ పదాంభోజములయందు – నిలపరాదు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
029
సీ. కర్ణయుగ్మమున నీ – కథలు సోకినజాలు
పెద్ద పోగుల జోళ్లు – పెట్టినట్లు
చేతు లెత్తుచు బూజ – సేయగల్గినజాలు
తోరంపు కడియాలు – దొడిగినట్లు
మొనసి మస్తకముతో – మ్రొక్క గల్గినజాలు
చెలువమైన తురాయి – చెక్కినట్లు
గళము నొవ్వగ నిన్ను – బలుక గల్గినజాలు
వింతగా గంఠీలు – వేసినట్లు
తే. పూని నిను గొల్చుటే సర్వ – భూషణంబు
లితర భూషణముల నిచ్చ – గింపనేల.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
030
సీ. భువనరక్షక । నిన్ను – బొగడనేరని నోరు
వ్రజ కగోచరమైన – పాడుబొంద
సురవరార్చిత । నిన్ను – జూడగోరని కనుల్
జలములోపల నెల్లి – సరపుగుండ్లు
శ్రీరమాధిమ । నీకు – సేవజేయని మేను
కూలి కమ్ముడువోని – కొలిమితిత్తి
వేడ్కతో నీకథల్ – వినని కర్ణములైన
గఠినశిలాదుల – గలుగు తొలలు
తే. పద్మలోచన నీమీద – భక్తిలేని
మానవుడు రెండుపాదాల – మహిషమయ్య.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
031
సీ. అతివిద్యనేర్చుట – అన్నవస్త్రములకే
పసుల నార్జించుట – పాలకొఱకె
సతిని బెండ్లాడుట – సంసార సుఖముకే
సుతుల బోషించుట – గతులకొఱకె
సైన్యముల్ గూర్చుట – శత్రుజయమునకే
సాము నేర్చుటలెల్ల – చావుకొఱకె
దానమిచ్చుటయు ముం – దటి సంచితమునకే
ఘనముగా జదువుట – కడుపు కొఱకె
తే. యితర కామంబు గోరక – సతతముగను
భక్తి నీయందు నిలుపుట – ముక్తి కొఱకె
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
032
సీ. ధరణిలో వేయేండ్లు – తనువు నిల్వగబోదు
ధన మెప్పటికి శాశ్వ – తంబు గాదు
దారసుతాదులు – తనవెంట రాలేరు
భ్రుత్యులు మృతిని ద – ప్పింపలేరు
బంధుజాలము తన్ను – బ్రతికించుకోలేరు
బలపరాక్రమ మేమి – పనికి రాదు
ఘనమైన సకల భా – గ్యం బెంత గల్గిన
గోచిమాత్రంబైన – గొనుచుబోడు
తే. వెర్రి కుక్కల భ్రమలన్ని – విడిచి నిన్ను
భజన జేసెడివారికి – బరమసుఖము.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
033
సీ. నరసింహ । నాకు దు – ర్ణయములే మెండాయె
సుగుణ మొక్కటిలేదు – చూడ జనిన
నన్యకాంతల మీద – నాశ మానగలేను
నొరుల క్షేమము చూచి – యోర్వలేను
ఇటువంటి దుర్బుద్ధు – లిన్ని నా కున్నవి
నేను జేసెడివన్ని – నీచకృతులు
నావంటి పాపిష్ఠి – నరుని భూలోకాన
బుట్టజేసితి వేల – భోగిశయన ।
తే. అబ్జదళనేత్ర । నాతండ్రి – వైన ఫలము
నేరములు గాచి రక్షింపు – నీవె దిక్కు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
034
సీ. ధీరత బరుల నిం – దింప నేర్చితి గాని
తిన్నగా నిను బ్రస్తు – తింపనైతి
బొరుగు కామినులందు – బుద్ధి నిల్పితి గాని
నిన్ను సంతతము ధ్యా – నింపనైతి
బెరికిముచ్చట లైన – మురిసి వింటినిగాని
యెంచి నీకథ లాల – కించనైతి
గౌతుకంబున బాత – కము గడించితిగాని
హెచ్చు పుణ్యము సంగ్ర – హింపనైతి
తే. నవనిలో నేను జన్మించి – నందు కేమి
సార్థకము గానరాదాయె – స్వల్పమైన.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
035
సీ. అంత్యకాలమునందు – నాయాసమున నిన్ను
దలతునో తలపనో – తలతు నిపుడె
నరసింహ । నరసింహ । – నరసింహ । లక్ష్మీశ ।
దానవాంతక । కోటి – భానుతేజ ।
గోవింద । గోవింద । – గోవింద । సర్వేశ ।
పన్నగాధిపశాయి । – పద్మనాభ ।
మధువైరి । మధువైరి । – మధువైరి । లోకేశ ।
నీలమేఘశరీర । నిగమవినుత ।
తే. ఈ విధంబున నీనామ – మిష్టముగను
భజనసేయుచు నుందు నా – భావమందు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
036
సీ. ఆయురారోగ్య పు – త్రార్థ సంపదలన్ని
కలుగజేసెడి భార – కర్త వీవె
చదువు లెస్సగ నేర్పి – సభలో గరిష్ఠాధి
కార మొందించెడి – ఘనుడ వీవె
నడక మంచిది పెట్టి – నరులు మెచ్చేడునట్టి
పేరు రప్పించెడి – పెద్ద వీవె
బలువైన వైరాగ్య – భక్తిజ్ఞానములిచ్చి
ముక్తి బొందించెడు – మూర్తి వీవె
తే. అవనిలో మానవుల కన్ని – యాసలిచ్చి
వ్యర్థులను జేసి తెలిపెడి – వాడ వీవె.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
037
సీ. కాయ మెంత భయాన – గాపాడిననుగాని
ధాత్రిలో నది చూడ – దక్క బోదు
ఏవేళ నేరోగ – మేమరించునొ? సత్త్వ
మొందంగ జేయు నే – చందమునను
ఔషధంబులు మంచి – వనుభవించిన గాని
కర్మ క్షీణంబైన గాని – విడదు;
కోటివైద్యులు గుంపు – గూడివచ్చిన గాని
మరణ మయ్యెడు వ్యాధి – మాన్పలేరు
తే. జీవుని ప్రయాణకాలంబు – సిద్ధమైన
నిలుచునా దేహ మిందొక్క – నిమిషమైన?
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
038
సీ. జందె మింపుగ వేసి – సంధ్య వార్చిన నేమి
బ్రహ్మ మందక కాడు – బ్రాహ్మణుండు
తిరుమణి శ్రీచూర్ణ – గురురేఖ లిడినను
విష్ణు నొందక కాడు – వైష్ణవుండు
బూదిని నుదుటను – బూసికొనిన నేమి
శంభు నొందక కాడు – శైవజనుడు
కాషాయ వస్త్రాలు – గట్టి కప్పిన నేమి
యాశ పోవక కాడు – యతివరుండు
తే. ఎన్ని లౌకికవేషాలు – గట్టుకొనిన
గురుని జెందక సన్ముక్తి – దొరకబోదు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
039
సీ. నరసింహ । నే నిన్ను – నమ్మినందుకు జాల
నెనరు నాయందుంచు – నెమ్మనమున
నన్ని వస్తువులు ని – న్నడిగి వేసటపుట్టె
నింకనైన గటాక్ష – మియ్యవయ్య
సంతసంబున నన్ను – స్వర్గమందే యుంచు
భూమియందే యుంచు – భోగశయన ।
నయముగా వైకుంఠ – నగరమందే యుంచు
నరకమందే యుంచు – నళిననాభ ।
తే. ఎచట నన్నుంచిననుగాని – యెపుడు నిన్ను
మఱచి పోకుండ నీనామ – స్మరణనొసగు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
040
సీ. దేహ మున్నవఱకు – మోహసాగరమందు
మునుగుచుందురు శుద్ధ – మూఢజనులు
సలలితైశ్వర్యముల్ – శాశ్వతం బనుకొని
షడ్భ్రమలను మాన – జాల రెవరు
సర్వకాలము మాయ – సంసార బద్ధులై
గురుని కారుణ్యంబు గోరుకొనరు
జ్ఞాన భక్తి విరక్తు – లైన పెద్దల జూచి
నింద జేయక – తాము నిలువలేరు
తే. మత్తులైనట్టి దుర్జాతి – మనుజులెల్ల
నిన్ను గనలేరు మొదటికే – నీరజాక్ష.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
041
సీ. ఇలలోన నే జన్మ – మెత్తినప్పటినుండి
బహు గడించితినయ్య – పాతకములు
తెలిసి చేసితి గొన్ని – తెలియజాలక చేసి
బాధ నొందితి నయ్య – పద్మనాభ
అనుభవించెడు నప్పు – దతి ప్రయాసంబంచు
బ్రజలు చెప్పగ జాల – భయము గలిగె
నెగిరి పోవుటకునై – యే యుపాయంబైన
జేసి చూతమటన్న – జేతగాదు
తే. సూర్యశశినేత్ర । నీచాటు – జొచ్చి నాను
కలుషములు ద్రుంచి నన్నేలు – కష్టమనక.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
042
సీ. తాపసార్చిత । నేను – పాపకర్ముడనంచు
నాకు వంకలబెట్ట – బోకుచుమ్మి
నాటికి శిక్షలు – నన్ను చేయుటకంటె
నేడు సేయుము నీవు – నేస్తమనక
అతిభయంకరులైన – యమదూతలకు నన్ను
నొప్పగింపకు మయ్య – యురగశయన ।
నీ దాసులను బట్టి – నీవు దండింపంగ
వద్దు వద్దన రెంత – పెద్దలైన
తే. దండ్రివై నీవు పరపీడ – దగులజేయ
వాసిగల పేరు కపకీర్తి – వచ్చునయ్య.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
043
సీ. ధరణిలోపల నేను – తల్లిగర్భమునందు
బుట్టినప్పటినుండి – పుణ్యమెఱుగ
నేకాదశీవ్రతం – బెన్న డుండుగ లేదు
తీర్థయాత్రలకైన – దిరుగలేదు
పారమార్థికమైన – పనులు చేయగలేదు
భిక్ష మొక్కనికైన – బెట్టలేదు
జ్ఞానవంతులకైన – బూని మ్రొక్కగలేదు
ఇతర దానములైన – నియ్యలేదు
తే. నళినదళనేత్ర । నిన్ను నే – నమ్మినాను
జేరి రక్షింపవే నన్ను – శీఘ్రముగను.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
044
సీ. అడవిపక్షుల కెవ్వ – డాహార మిచ్చెను
మృగజాతి కెవ్వడు – మేతబెట్టె
వనచరాదులకు భో – జన మెవ్వ డిప్పించె
జెట్ల కెవ్వడు నీళ్ళు – చేదిపోసె
స్త్రీలగర్భంబున – శిశువు నెవ్వడు పెంచె
ఫణుల కెవ్వడు పోసె – బరగ బాలు
మధుపాళి కెవ్వడు – మకరంద మొనరించె
బసుల మెవ్వ డొసంగె – బచ్చిపూరి
తే. జీవకోట్లను బోషింప – నీవెకాని
వేఱె యొక దాత లేడయ్య – వెదకిచూడ.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
045
సీ. దనుజారి । నావంటి – దాసజాలము నీకు
కోటి సంఖ్య గలారు – కొదువ లేదు
బంట్లసందడివల్ల – బహుపరాకై నన్ను
మఱచి పోకుము భాగ్య – మహిమచేత
దండిగా భ్రుత్యులు – దగిలి నీకుండంగ
బక్కబం టేపాటి – పనికి నగును?
నీవు మెచ్చెడి పనుల్ – నేను జేయగలేక
యింత వృథాజన్మ – మెత్తినాను
తే. భూజనులలోన నే నప్ర – యోజకుడను
గనుక నీ సత్కటాక్షంబు – గలుగజేయు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
046
సీ. కమలలోచన । నన్ను – గన్నతండ్రివిగాన
నిన్ను నేమఱకుంటి – నేను విడక
యుదరపోషణకునై – యొకరి నే నాశింప
నేర నా కన్నంబు – నీవు నడపు
పెట్టలే నంటివా – పిన్న పెద్దలలోన
దగవు కిప్పుడు దీయ – దలచినాను
ధనము భారంబైన – దలకిరీటము నమ్ము
కుండలంబులు పైడి – గొలుసు లమ్ము
తే. కొసకు నీ శంఖ చక్రముల్ – కుదువబెట్టి
గ్రాసము నొసంగి పోషించు – కపటముడిగి.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
047
సీ. కువలయశ్యామ । నీ – కొలువు చేసిన నాకు
జీత మెందుకు ముట్ట – జెప్పవైతి
మంచిమాటలచేత – గొంచెమియ్యగలేవు
కలహమౌ నిక జుమ్మి – ఖండితముగ
నీవు సాధువు గాన – నింత పర్యంతంబు
చనవుచే నిన్నాళ్లు – జరుపవలసె
నిక నే సహింప నీ – విపుడు నన్నేమైన
శిక్ష చేసిన జేయు – సిద్ధమయితి
తే. నేడు కరుణింపకుంటివా – నిశ్చయముగ
దెగబడితి చూడు నీతోడ – జగడమునకు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
048
సీ. హరి । నీకు బర్యంక – మైన శేషుడు చాల
బవనము భక్షించి – బ్రతుకుచుండు
ననువుగా నీకు వా – హనమైన ఖగరాజు
గొప్పపామును నోట – గొఱుకుచుండు
అదిగాక నీ భార్య – యైన లక్ష్మీదేవి
దినము పేరంటంబు – దిరుగుచుండు
నిన్ను భక్తులు పిల్చి – నిత్యపూజలు చేసి
ప్రేమ బక్వాన్నముల్ – పెట్టుచుండ్రు
తే. స్వస్థముగ నీకు గ్రాసము – జరుగుచుండు
గాసు నీ చేతి దొకటైన – గాదు వ్యయము.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
049
సీ. పుండరీకాక్ష । నా – రెండు కన్నుల నిండ
నిన్ను జూచెడి భాగ్య – మెన్నడయ్య
వాసిగా నా మనో – వాంఛ దీరెడునట్లు
సొగసుగా నీరూపు – చూపవయ్య
పాపకర్ముని కంట – బడకపోవుదమంచు
బరుషమైన ప్రతిజ్ఞ – బట్టినావె?
వసుధలో బతిత పా – వనుడ వీ వంచు నే
బుణ్యవంతులనోట – బొగడ వింటి
తే. నేమిటికి విస్తరించె నీ – కింత కీర్తి
ద్రోహినైనను నా కీవు – దొరకరాదె?
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
050
సీ. పచ్చి చర్మపు దిత్తి – పసలేదు దేహంబు
లోపల నంతట – రోయ రోత
నరములు శల్యముల్ – నవరంధ్రములు రక్త
మాంసంబు కండలు – మైల తిత్తి
బలువైన యెండ వా – నల కోర్వ దింతైన
దాళలే దాకలి – దాహములకు
సకల రోగములకు – సంస్థానమె యుండు
నిలువ దస్థిరమైన – నీటిబుగ్గ
తే. బొందిలో నుండు ప్రాణముల్ – పోయినంత
గాటికే గాని కొఱగాదు – గవ్వకైన.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
051
సీ. పలురోగములకు నీ – పాదతీరమె కాని
వలపు మందులు నాకు – వలదు వలదు
చెలిమి సేయుచు నీకు – సేవ జేసెద గాన
నీ దాసకోటిలో – నిలుపవయ్య
గ్రహభయంబునకు జ – క్రము దలచెదగాని
ఘోరరక్షలు గట్ట – గోరనయ్య
పాముకాటుకు నిన్ను – భజన జేసెదగాని
దాని మంత్రము నేను – తలపనయ్య
తే. దొరికితివి నాకు దండి వై – ద్యుడవు నీవు
వేయికష్టాలు వచ్చినన్ – వెఱవనయ్య.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
052
సీ. కూటికోసరము నే – గొఱగాని జనులచే
బలుగద్దరింపులు – పడగవలసె?
దార సుత భ్రమ – దగిలియుండగగదా
దేశదేశములెల్ల – దిరుగవలసె?
బెను దరిద్రత పైని – బెనగియుండగగదా
చేరి నీచులసేవ – చేయవలసె?
నభిమానములు మది – నంటియుండగగదా
పరుల జూచిన భీతి – పడగవలసె?
తే. నిటుల సంసారవారిధి – నీదలేక
వేయివిధముల నిన్ను నే – వేడుకొంటి.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
053
సీ. సాధు సజ్జనులతో – జగడమాడిన గీడు
కవులతో వైరంబు – గాంచ గీడు
పరమ దీనుల జిక్క – బట్టి కొట్టిన గీడు
భిక్షగాండ్రను దుఃఖ – పెట్ట గీడు
నిరుపేదలను జూచి – నిందజేసిన గీడు
పుణ్యవంతుల దిట్ట – బొసగు గీడు
సద్భక్తులను దిర – స్కారమాడిన గీడు
గురుని ద్రవ్యము దోచు – కొనిన గీడు
తే. దుష్టకార్యము లొనరించు – దుర్జనులకు
ఘనతరంబైన నరకంబు – గట్టిముల్లె.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
054
సీ. పరులద్రవ్యముమీద – భ్రాంతి నొందినవాడు
పరకాంతల నపేక్ష – పడెడువాడు
అర్థుల విత్తంబు – లపహరించెడువాడు
దానమియ్యంగ వ – ద్దనెడివాడు
సభలలోపల నిల్చి – చాడిచెప్పెడివాడు
పక్షపు సాక్ష్యంబు – పలుకువాడు
విష్ణుదాసుల జూచి – వెక్కిరించెడివాడు
ధర్మసాధుల దిట్ట – దలచువాడు
తే. ప్రజల జంతుల హింసించు – పాతకుండు
కాలకింకర గదలచే – గష్టమొందు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
055
సీ. నరసింహ । నా తండ్రి – నన్నేలు నన్నేలు
కామితార్థము లిచ్చి – కావు కావు
దైత్యసంహార । చాల – దయయుంచు దయయుంచు
దీనపోషక । నీవె – దిక్కు దిక్కు
రత్నభూషితవక్ష । – రక్షించు రక్షించు
భువనరక్షక । నన్ను – బ్రోవు బ్రోవు
మారకోటిసురూప । – మన్నించు మన్నించు
పద్మలోచన । చేయి – పట్టు పట్టు
తే. సురవినుత । నేను నీచాటు – జొచ్చినాను
నా మొఱాలించి కడతేర్చు – నాగశయన ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
056
సీ. నీ భక్తులను గనుల్ – నిండ జూచియు రెండు
చేతుల జోహారు – సేయువాడు
నేర్పుతో నెవరైన – నీ కథల్ చెప్పంగ
వినయమందుచు జాల – వినెడువాడు
తన గృహంబునకు నీ – దాసులు రా జూచి
పీటపై గూర్చుండ – బెట్టువాడు
నీసేవకుల జాతి – నీతు లెన్నక చాల
దాసోహ మని చేర – దలచువాడు
తే. పరమభక్తుండు ధన్యుండు – భానుతేజ ।
వాని గనుగొన్న బుణ్యంబు – వసుధలోన.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
057
సీ. పక్షివాహన । నేను – బ్రతికినన్నిదినాలు
కొండెగాండ్రను గూడి – కుమతినైతి
నన్నవస్త్రము లిచ్చి – యాదరింపుము నన్ను
గన్నతండ్రివి నీవె – కమలనాభ ।
మరణ మయ్యెడినాడు – మమతతో నీయొద్ది
బంట్ల దోలుము ముందు – బ్రహ్మజనక ।
ఇనజభటావళి – యీడిచికొనిపోక
కరుణతో నాయొద్ద – గావ లుంచు
తే. కొసకు నీ సన్నిధికి బిల్చు – కొనియు నీకు
సేవకుని జేసికొనవయ్య – శేషశయన ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
058
సీ. నిగమాదిశాస్త్రముల్ – నేర్చిన ద్విజుడైన
యజ్ఞకర్తగు సోమ – యాజియైన
ధరణిలోపల బ్రభా – త స్నానపరుడైన
నిత్యసత్కర్మాది – నిరతుడైన
నుపవాస నియమంబు – లొందు సజ్జనుడైన
గావివస్త్రముగట్టు – ఘనుడునైన
దండిషోడశమహా – దానపరుండైన
సకల యాత్రలు సల్పు – సరసుడైన
తే. గర్వమున గష్టపడి నిన్ను – గానకున్న
మోక్షసామ్రాజ్య మొందడు – మోహనాంగ ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
059
సీ. పంజరంబున గాకి – బట్టి యుంచిన లెస్స
పలుకునే వింతైన – చిలుకవలెను?
గార్దభంబును దెచ్చి – కళ్లెమింపుగవేయ
దిరుగునే గుర్రంబు – తీరుగాను?
ఎనుపపోతును మావ – టీ డు శిక్షించిన
నడచునే మదవార – ణంబువలెను?
పెద్దపిట్టను మేత – బెట్టి పెంచిన గ్రొవ్వి
సాగునే వేటాడు – డేగవలెను?
తే. కుజనులను దెచ్చి నీ సేవ – కొఱకు బెట్ట
వాంఛతో జేతురే భక్త – వరులవలెను?
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
060
సీ. నీకు దాసుడ నంటి – నిన్ను నమ్ముకయుంటి
గాన నాపై నేడు – కరుణజూడు
దోసిలొగ్గితి నీకు – ద్రోహ మెన్నగబోకు
పద్మలోచన । నేను – పరుడగాను
భక్తి నీపై నుంచి – భజన జేసెద గాని
పరుల వేడను జుమ్మి – వరము లిమ్ము
దండిదాతవు నీవు – తడవుసేయక కావు
ఘోరపాతకరాశి – గొట్టివైచి
తే. శీఘ్రముగ గోర్కు లీడేర్చు – చింత దీర్చు
నిరతముగ నన్ను బోషించు – నెనరు నుంచు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
061
సీ. విద్య నేర్చితి నంచు – విర్రవీగగలేదు
భాగ్యవంతుడ నంచు – బలుకలేదు
ద్రవ్యవంతుడ నంచు – దఱచు నిక్కగలేదు
నిరతదానములైన – నెఱపలేదు
పుత్రవంతుడ నంచు – బొగడుచుండగలేదు
భ్రుత్యవంతుడ నంచు – బొగడలేదు
శౌర్యవంతుడ నంచు – సంతసింపగలేదు
కార్యవంతుడ నంచు – గడపలేదు
తే. నలుగురికి మెప్పుగానైన – నడువలేదు
నళినదళనేత్ర । నిన్ను నే – నమ్మినాను.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
062
సీ. అతిలోభులను భిక్ష – మడుగబోవుట రోత
తనద్రవ్య మొకరింట – దాచ రోత
గుణహీను డగువాని – కొలువు గొల్చుట రోత
యొరుల పంచలక్రింద – నుండ రోత
భాగ్యవంతునితోడ – బంతమాడుట రోత
గుఱిలేని బంధుల – గూడ రోత
ఆదాయములు లేక – యప్పుదీయుట రోత
జార చోరుల గూడి – చనుట రోత
తే. యాదిలక్ష్మీశ । నీబంట – నైతినయ్య ।
యింక నెడబాసి జన్మంబు – లెత్త రోత.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
063
సీ. వెర్రివానికి నేల – వేదాక్షరంబులు?
మోటువానికి మంచి – పాట లేల?
పసులకాపరి కేల – పరతత్త్వబోధలు?
విటకాని కేటికో – విష్ణుకథలు?
వదరు శుంఠల కేల – వ్రాత పుస్తకములు?
తిరుగు ద్రిమ్మరి కేల – దేవపూజ?
ద్రవ్యలోభికి నేల – ధాతృత్వ గుణములు?
దొంగబంటుకు మంచి – సంగ తేల?
తే. క్రూరజనులకు నీమీద – గోరి కేల?
ద్రోహి పాపాత్మునకు దయా – దుఃఖ మేల?
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
064
సీ. నా తండ్రి నాదాత – నాయిష్టదైవమా
నన్ను మన్ననసేయు – నారసింహ ।
దయయుంచు నామీద – దప్పులన్ని క్షమించు
నిగమగోచర । నాకు – నీవె దిక్కు
నే దురాత్ముడ నంచు – నీమనంబున గోప
గింపబోకుము స్వామి । – కేవలముగ
ముక్తిదాయక నీకు – మ్రొక్కినందుకు నన్ను
గరుణించి రక్షించు – కమలనాభ ।
తే. దండిదొర వంచు నీవెంట – దగిలినాను
నేడు ప్రత్యక్షమై నన్ను – నిర్వహింపు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
065
సీ. వేమాఱు నీకథల్ – వినుచు నుండెడివాడు
పరుల ముచ్చటమీద – భ్రాంతి పడడు
అగణితంబుగ నిన్ను – బొగడ నేర్చినవాడు
చెడ్డమాటలు నోట – జెప్పబోడు
ఆసక్తిచేత ని – న్ననుసరించెడివాడు
ధనమదాంధులవెంట – దగుల బోడు
సంతసంబున నిన్ను – స్మరణజేసెడివాడు
చెలగి నీచులపేరు – దలపబోడు
తే. నిన్ను నమ్మిన భక్తుండు – నిశ్చయముగ
గోరి చిల్లర వేల్పుల – గొల్వబోడు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
066
సీ. నే నెంత వేడిన – నీ కేల దయరాదు?
పలుమాఱు పిలిచిన – బలుక వేమి?
పలికిన నీ కున్న – పద వేమిబోవు? నీ
మోమైన బొడచూప – వేమి నాకు?
శరణు జొచ్చినవాని – సవరింపవలె గాక
పరిహరించుట నీకు – బిరుదు గాదు
నీదాసులను నీవు – నిర్వహింపక యున్న
బరు లెవ్వ రగుదురు – పంకజాక్ష ।
తే. దాత దైవంబు తల్లియు – దండ్రి వీవె
నమ్మియున్నాను నీపాద – నళినములను.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
067
సీ. వేదముల్ చదివెడు – విప్రవర్యుండైన
రణము సాధించెడు – రాజెయైన
వర్తకకృషికుడౌ – వైశ్యముఖ్యుండైన
బరిచగించెడు శూద్ర – వర్యుడయిన
మెచ్చుఖడ్గము బట్టి – మెఱయు మ్లేచ్ఛుండైన
బ్రజల కక్కఱపడు – రజకుడైన
చర్మ మమ్మెడి హీన – చండాలనరుడైన
నీ మహీతలమందు – నెవ్వడైన
తే. నిన్ను గొనియాడుచుండెనా – నిశ్చయముగ
వాడు మోక్షాధికారి యీ – వసుధలోన.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
068
సీ. సకలవిద్యలు నేర్చి – సభ జయింపగవచ్చు
శూరుడై రణమందు – బోరవచ్చు
రాజరాజై పుట్టి – రాజ్య మేలగవచ్చు
హేమ గోదానంబు – లియ్యవచ్చు
గగనమం దున్న చు – క్కల నెంచగావచ్చు
జీవరాసుల పేళ్లు – చెప్పవచ్చు
నష్టాంగయోగము – లభ్యసింపగవచ్చు
మేక రీతిగ నాకు – మెసవవచ్చు
తే. తామరసగర్భ హర పురం – దరులకైన
నిన్ను వర్ణింప దరమౌనె – నీరజాక్ష ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
069
సీ. నరసింహ । నీవంటి – దొరను సంపాదించి
కుమతి మానవుల నే – గొల్వజాల
నెక్కు వైశ్వర్యంబు – లియ్యలేకున్నను
బొట్టకుమాత్రము – పోయరాదె?
ఘనముగా దిది నీకు – కరవున బోషింప
గష్ట మెంతటి స్వల్ప – కార్యమయ్య?
పెట్టజాలక యేల – భిక్షమెత్తించెదు
నన్ను బీదను జేసి – నా వదేమి?
తే. అమల । కమలాక్ష । నే నిట్లు – శ్రమపడంగ
గన్నులకు బండువై నీకు – గానబడునె?
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
070
సీ. వనరుహనాభ । నీ – వంక జేరితి నేను
గట్టిగా నను గావు – కావు మనుచు
వచ్చినందుకు వేగ – వరము లియ్యకకాని
లేవబోయిన నిన్ను – లేవనియ్య
గూర్చుండబెట్టి నీ – కొంగు గట్టిగ బట్టి
పుచ్చుకొందును జూడు – భోగిశయన ।
యీవేళ నీ కడ్డ – మెవరు వచ్చినగాని
వారికైనను లొంగి – వడకబోను
తే. గోపగాడను నీవు నా – గుణము తెలిసి
యిప్పుడే నన్ను రక్షించి – యేలుకొమ్ము.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
071
సీ. ప్రహ్లాదు డేపాటి – పైడి కానుక లిచ్చె?
మదగజం బెన్నిచ్చె – మౌక్తికములు?
నారదుం డెన్నిచ్చె – నగలు రత్నంబు? ల
హల్య నీ కే యగ్ర – హార మిచ్చె?
ఉడుత నీ కేపాటి – యూడిగంబులు చేసె?
ఘనవిభీషణు డేమి – కట్న మిచ్చె?
పంచపాండవు లేమి – లంచ మిచ్చిరి నీకు?
ద్రౌపది నీ కెంత – ద్రవ్య మిచ్చె?
తే. నీకు వీరంద ఱయినట్లు – నేను గాన?
యెందు కని నన్ను రక్షింప – విందువదన ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
072
సీ. వాంఛతో బలిచక్ర – వర్తిదగ్గర జేరి
భిక్షమెత్తితి వేల – బిడియపడక?
యడవిలో శబరి ది – య్యని ఫలా లందియ్య
జేతులొగ్గితి వేల – సిగ్గుపడక?
వేడ్కతో వేవేగ – విదురునింటికి నేగి
విందుగొంటి వదేమి – వెలితిపడక?
అడుకు లల్పము కుచే – లుడు గడించుక తేర
బొక్కసాగితి వేల – లెక్కగొనక?
తే. భక్తులకు నీవు పెట్టుట – భాగ్యమౌను
వారి కాశించితివి తిండి – వాడ వగుచు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
073
సీ. స్తంభమం దుదయించి – దానవేంద్రుని ద్రుంచి
కరుణతో బ్రహ్లాదు – గాచినావు
మకరిచే జిక్కి సా – మజము దుఃఖించంగ
గృపయుంచి వేగ ర – క్షించినావు
శరణంచు నా విభీ – షణుడు నీ చాటున
వచ్చినప్పుడె లంక – నిచ్చినావు
ఆ కుచేలుడు చేరె – డటుకు లర్పించిన
బహుసంపదల నిచ్చి – పంపినావు
తే. వారివలె నన్ను బోషింప – వశముగాదె?
యంత వలపక్ష మేల శ్రీ – కాంత । నీకు?
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
074
సీ. వ్యాసు డే కులమందు – వాసిగా జన్మించె?
విదురు డే కులమందు – వృద్ధి బొందె?
గర్ణు డేకులమందు – ఘనముగా వర్ధిల్లె?
నా వసిష్ఠుం డెందు – నవతరించె?
నింపుగా వాల్మీకి – యే కులంబున బుట్టె?
గుహు డను పుణ్యు డే – కులమువాడు?
శ్రీశుకు డెక్కట – జెలగి జన్మించెను?
శబరి యేకులమందు – జన్మమొందె?
తే. నే కులంబున వీ రింద – ఱెచ్చినారు?
నీకృపాపాత్రులకు జాతి – నీతు లేల?
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
075
సీ. వసుధాస్థలంబున – వర్ణహీనుడు గాని
బహుళ దురాచార – పరుడు గాని
తడసి కాసియ్యని – ధర్మశూన్యుడు గాని
చదువనేరని మూఢ – జనుడు గాని
సకలమానవులు మె – చ్చని కృతఘ్నుడు గాని
చూడ సొంపును లేని – శుంఠ గాని
అప్రతిష్ఠలకు లో – నైన దీనుడు గాని
మొదటి కే మెఱుగని – మోటు గాని
తే. ప్రతిదినము నీదు భజనచే – బరగునట్టి
వాని కే వంక లేదయ్య – వచ్చు ముక్తి.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
076
సీ. ఇభకుంభములమీది – కెగిరెడి సింగంబు
ముట్టునే కుఱుచైన – మూషకమును?
నవచూతపత్రముల్ – నమలుచున్న పికంబు
గొఱుకునే జిల్లేడు – కొనలు నోట?
అరవిందమకరంద – మనుభవించెడి తేటి
పోవునే పల్లేరు – పూలకడకు?
లలిత మైన రసాల – ఫలము గోరెడి చిల్క
మెసవునే భమత ను – మ్మెత్తకాయ?
తే. నిలను నీకీర్తనలు పాడ – నేర్చినతడు
పరులకీర్తన బాడునే – యరసి చూడ?
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
077
సీ. సర్వేశ । నీపాద – సరసిజద్వయమందు
జిత్త ముంపగలేను – జెదరకుండ
నీవైన దయయుంచి – నిలిచి యుండెడునట్లు
చేరి నన్నిపు డేలు – సేవకుడను
వనజలోచన । నేను – వట్టి మూర్ఖుడ జుమ్మి
నీస్వరూపము జూడ – నేర్పు వేగ
తన కుమారున కుగ్గు – తల్లి వోసినయట్లు
భక్తిమార్గం బను – పాలు పోసి
తే. ప్రేమతో నన్ను బోషించి – పెంచుకొనుము
ఘనత కెక్కించు నీదాస – గణములోన.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
078
సీ. జీమూతవర్ణ । నీ – మోముతో సరిరాక
కమలారి యతికళం – కమును బడసె
సొగసైన నీ నేత్ర – యుగముతో సరిరాక
నళినబృందము నీళ్ల – నడుమ జేరె
గరిరాజవరద । నీ – గళముతో సరిరాక
పెద్దశంఖము బొబ్బ – పెట్ట బొడగె
శ్రీపతి । నీదివ్య – రూపుతో సరి రాక
పుష్పబాణుడు నీకు – బుత్రు డయ్యె
తే. నిందిరాదేవి నిన్ను మో – హించి విడక
నీకు బట్టమహిషి యయ్యె – నిశ్చయముగ.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
079
సీ. హరిదాసులను నింద – లాడకుండిన జాలు
సకల గ్రంథమ్ములు – చదివినట్లు
భిక్ష మియ్యంగ ద – ప్పింపకుండిన జాలు
జేముట్టి దానంబు – చేసినట్లు
మించి సజ్జనుల వం – చించకుండిన జాలు
నింపుగా బహుమాన – మిచ్చినట్లు
దేవాగ్రహారముల్ – దీయకుండిన జాలు
గనకకంబపు గుళ్లు – గట్టినట్లు
తే. ఒకరి వర్శాశనము ముంచ – కున్న జాలు
బేరుకీర్తిగ సత్రముల్ – పెట్టినట్లు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
080
సీ. ఇహలోకసౌఖ్యము – లిచ్చగించెద మన్న
దేహ మెప్పటికి దా – స్థిరత నొంద
దాయుష్య మున్న ప – ర్యంతంబు పటుతయు
నొక్కతీరున నుండ – దుర్విలోన
బాల్యయువత్వదు – ర్బలవార్ధకము లను
మూటిలో మునిగెడి – ముఱికికొంప
భ్రాంతితో దీని గా – పాడుద మనుమొన్న
గాలమృత్యువుచేత – గోలుపోవు
తే. నమ్మరా దయ్య । యిది మాయ – నాటకంబు
జన్మ మిక నొల్ల న న్నేలు – జలజనాభ ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
081
సీ. వదనంబు నీనామ – భజన గోరుచునుండు
జిహ్వ నీకీర్తనల్ – సేయ గోరు
హస్తయుగ్మంబు ని – న్నర్చింప గోరును
గర్ణముల్ నీ మీది – కథలు గోరు
తనువు నీసేవయే – ఘనముగా గోరును
నయనముల్ నీదర్శ – నంబు గోరు
మూర్ధమ్ము నీపద – మ్ముల మ్రొక్కగా గోరు
నాత్మ నీదై యుండు – నరసి చూడ
తే. స్వప్నమున నైన నేవేళ – సంతతమును
బుద్ధి నీ పాదములయందు – బూనియుండు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
082
సీ. పద్మాక్ష । మమతచే – బరము నందెద మంచు
విర్రవీగుదుమయ్య – వెర్రిపట్టి
మాస్వతంత్రంబైన – మదము గండ్లకు గప్పి
మొగము పట్టదు కామ – మోహమునను
బ్రహ్మదేవుండైన – బైడిదేహము గల్గ
జేసివేయక మమ్ము – జెఱిచె నతడు
తుచ్ఛమైనటువంటి – తో లెమ్ముకలతోడి
ముఱికి చెత్తలు చేర్చి – మూట కట్టె
తే. నీ శరీరాలు పడిపోవు – టెఱుగ కేము
కాముకుల మైతి మిక మిమ్ము – గానలేము.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
083
సీ. గరుడవాహన । దివ్య – కౌస్తుభాలంకార ।
రవికోటితేజ । సా – రంగవదన ।
మణిగణాన్విత । హేమ – మకుటాభరణ । చారు
మకరకుండల । లస – న్మందహాస ।
కాంచనాంబర । రత్న – కాంచివిభూషిత ।
సురవరార్చిత । చంద్ర – సూర్యనయన ।
కమలనాభ । ముకుంద । – గంగాధరస్తుత ।
రాక్షసాంతక । నాగ – రాజశయన ।
తే. పతితపావన । లక్షీశ । – బ్రహ్మజనక ।
భక్తవత్సల । సర్వేశ । – పరమపురుష ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
084
సీ. పలుమాఱు దశరూప – ములు దరించితి వేల?
యేకరూపము బొంద – వేల నీవు?
నయమున క్షీరాబ్ధి – నడుమ జేరితి వేల?
రత్నకాంచన మంది – రములు లేవె?
పన్నగేంద్రునిమీద – బవ్వళించితి వేల?
జలతారుపట్టెమం – చములు లేవె?
ఱెక్కలు గలపక్షి – నెక్కసాగితి వేల?
గజతురంగాందోళి – కములు లేవె?
తే. వనజలోచన । యిటువంటి – వైభవములు
సొగసుగా నీకు దోచెనో – సుందరాంగ?
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
085
సీ. తిరుపతి స్థలమందు – దిన్నగా నే నున్న
వేంకటేశుడు మేత – వేయలేడొ?
పురుషోత్తమమున కే – బోయనజాలు జ
గన్నాథు డన్నంబు – గడపలేడొ?
శ్రీరంగమునకు నే – జేర బోయిన జాలు
స్వామి గ్రాసము బెట్టి – సాకలేడొ?
కాంచీపురములోన – గదిసి నే గొలువున్న
గరివరదుడు పొట్ట – గడపలేడొ?
తే. యెందు బోవక నేను నీ – మందిరమున
నిలిచితిని నీకు నామీద – నెనరు లేదు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
086
సీ. తార్క్ష్యవాహన । నీవు – దండిదాత వటంచు
గోరి వేడుక నిన్ను – గొల్వవచ్చి
యర్థిమార్గమును నే – ననుసరించితినయ్య
లావైన బదునాల్గు – లక్ష లైన
వేషముల్ వేసి నా – విద్యాప్రగల్భత
జూపసాగితి నీకు – సుందరాంగ ।
యానంద మైన నే – నడుగ వచ్చిన దిచ్చి
వాంఛ దీర్పుము – నీలవర్ణ । వేగ
తే. నీకు నావిద్య హర్షంబు – గాక యున్న
తేపతేపకు వేషముల్ – దేను సుమ్మి.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
087
సీ. అమరేంద్రవినుత । నే – నతిదురాత్ముడ నంచు
గలలోన నైనను – గనుల బడవు
నీవు ప్రత్యక్షమై – నులువకుండిన మానె
దొడ్డగా నొక యుక్తి – దొరకెనయ్య ।
గట్టికొయ్యను దెచ్చి – ఘనముగా ఖండించి
నీస్వరూపము చేసి – నిలుపుకొంచు
ధూప దీపము లిచ్చి – తులసితో బూజించి
నిత్యనైవేద్యముల్ – నేమముగను
తే. నడుపుచును నిన్ను గొలిచెద – నమ్మి బుద్ధి
నీ ప్రపంచంబు గలుగు నా – కింతె చాలు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
088
సీ. భువనేశ । గోవింద । – రవికోటిసంకాశ ।
పక్షివాహన । భక్త – పారిజాత ।
యంభోజభవ రుద్ర – జంభారిసన్నుత ।
సామగానవిలోల । – సారసాక్ష ।
వనధిగంభీర । శ్రీ – వత్సకౌస్తుభవక్ష ।
శంఖచక్రగదాసి – శార్జ్ఞహస్త ।
దీనరక్షక । వాసు – దేవ । దైత్యవినాశ ।
నారదార్చిత । దివ్య – నాగశయన ।
తే. చారు నవరత్నకుండల – శ్రవణయుగళ ।
విబుధవందిత పాదబ్జ । – విశ్వరూప ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
089
సీ. నాగేంద్రశయన । నీ – నామమాధుర్యంబు
మూడుకన్నుల సాంబ – మూర్తి కెఱుక
పంకజాతాక్ష । నీ – బలపరాక్రమ మెల్ల
భారతీపతి యైన – బ్రహ్మ కెఱుక
మధుకైటభారి । నీ – మాయాసమర్థత
వసుధలో బలిచక్ర – వర్తి కెఱుక
పరమాత్మ । నీ దగు – పక్షపాతిత్వంబు
దశశతాక్షుల పురం – దరుని కెఱుక
తే. వీరి కెఱుకగు నీకథల్ – వింత లెల్ల
నరుల కెఱు కన్న నెవరైన – నవ్విపోరె?
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
090
సీ. అర్థు లేమైన ని – న్నడుగవచ్చెద రంచు
క్షీరసాగరమందు – జేరినావు
నీచుట్టు సేవకుల్ – నిలువకుండుటకునై
భయదసర్పముమీద – బండినావు
భక్తబృందము వెంట – బడి చరించెద రంచు
నెగసి పోయెడిపక్షి – నెక్కినావు
దాసులు నీద్వార – మాసింపకుంటకు
మంచి యోధుల కావ – లుంచినావు
తే. లావు గలవాడ వైతి వే – లాగు నేను
నిన్ను జూతును నాతండ్రి । – నీరజాక్ష ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
091
సీ. నీకథల్ చెవులలో – సోకుట మొదలుగా
బులకాంకురము మెన – బుట్టువాడు
నయమైన నీ దివ్య – నామకీర్తనలోన
మగ్నుడై దేహంబు – మఱచువాడు
ఫాలంబుతో నీదు – పాదయుగ్మమునకు
బ్రేమతో దండ మ – ర్పించువాడు
హా పుండరీకాక్ష । – హా రామ । హరి । యంచు
వేడ్కతో గేకలు – వేయువాడు
తే. చిత్తకమలంబునను నిన్ను – జేర్చువాడు
నీదులోకంబునం దుండు – నీరజాక్ష ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
092
సీ. నిగమగోచర । నేను – నీకు మెప్పగునట్లు
లెస్సగా బూజింప – లేను సుమ్మి
నాకు దోచిన భూష – ణములు పెట్టెద నన్న
గౌస్తుభమణి నీకు – గలదు ముందె
భక్ష్యభోజ్యముల న – ర్పణము జేసెద నన్న
నీవు పెట్టితి సుధ – నిర్జరులకు
గలిమికొద్దిగ గాను – కల నొసంగెద నన్న
భార్గవీదేవి నీ – భార్య యయ్యె
తే. నన్ని గలవాడ వఖిల లో – కాధిపతివి ।
నీకు సొమ్ములు పెట్ట నే – నెంతవాడ ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
093
సీ. నవసరోజదళాక్ష । – నన్ను బోషించెడు
దాతవు నీ వంచు – ధైర్యపడితి
నా మనంబున నిన్ను – నమ్మినందుకు దండ్రి ।
మేలు నా కొనరింపు – నీలదేహ ।
భళిభళీ । నీ యంత – ప్రభువు నెక్కడ జూడ
బుడమిలో నీ పేరు – పొగడవచ్చు
ముందు జేసిన పాప – మును నశింపగ జేసి
నిర్వహింపుము నన్ను – నేర్పుతోడ
తే. బరమసంతోష మాయె నా – ప్రాణములకు
నీ^^ఋణము దీర్చుకొన నేర – నీరజాక్ష ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
094
సీ. ఫణులపుట్టలమీద – బవ్వళించినయట్లు
పులుల గుంపున జేర – బోయినట్లు
మకరివర్గం బున్న – మడుగు జొచ్చినయట్లు
గంగదాపున నిండ్లు – గట్టినట్లు
చెదలభూమిని జాప – చేర బఱచినయట్లు
ఓటిబిందెల బాల – నునిచినట్లు
వెర్రివానికి బహు – విత్త మిచ్చినయట్లు
కమ్మగుడిసె మందు – గాల్చినట్లు
తే. స్వామి నీ భక్తవరులు దు – ర్జనులతోడ
జెలిమి జేసినయ ట్లైన – జేటు వచ్చు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
095
సీ. దనుజసంహార । చక్ర – ధర । నీకు దండంబు
లిందిరాధిప । నీకు – వందనంబు
పతితపావన । నీకు – బహునమస్కారముల్
నీరజాతదళాక్ష । – నీకు శరణు
వాసవార్చిత । మేఘ – వర్ణ । నీకు శుభంబు
మందరధర । నీకు – మంగళంబు
కంబుకంధర । శార్జ్గ – కర । నీకు భద్రంబు
దీనరక్షక । నీకు – దిగ్విజయము
తే. సకలవైభవములు నీకు – సార్వభౌమ ।
నిత్యకల్యాణములు నగు – నీకు నెపుడు.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
096
సీ. మత్స్యావతార మై – మడుగులోపల జొచ్చి
సోమకాసురు ద్రుంచి – చోద్యముగను
దెచ్చి వేదము లెల్ల – మెచ్చ దేవతలెల్ల
బ్రహ్మ కిచ్చితి వీవు – భళి । యనంగ
నా వేదముల నియ్య – నాచారనిష్ఠల
ననుభవించుచు నుందు – రవనిసురులు
సకలపాపంబులు – సమసిపోవు నటంచు
మనుజు లందఱు నీదు – మహిమ దెలిసి
తే. యుందు రరవిందనయన । నీ – యునికి దెలియు
వారలకు వేగ మోక్షంబు – వచ్చు ననఘ ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
097
సీ. కూర్మావతారమై – కుధరంబుక్రిందను
గోర్కితో నుండవా – కొమరు మిగుల?
వరహావతారమై – వనభూములను జొచ్చి
శిక్షింపవా హిర – ణ్యాక్షు నపుడు?
నరసింహమూర్తివై – నరభోజను హిరణ్య
కశిపుని ద్రుంపవా – కాంతి మీఱ?
వామనరూపమై – వసుధలో బలిచక్ర
వర్తి నఱంపవా – వైర ముడిగి?
తే. యిట్టి పను లెల్ల జేయగా – నెవరికేని
తగునె నరసింహ । నీకిది – దగును గాక ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
098
సీ. లక్ష్మీశ । నీదివ్య – లక్షణగుణముల
వినజాల కెప్పుడు – వెర్రినైతి
నా వెర్రిగుణములు – నయముగా ఖండించి
నన్ను రక్షింపు మో – నళిననేత్ర ।
నిన్ను నే నమ్మితి – నితరదైవముల నే
నమ్మలే దెప్పుడు – నాగశయన ।
కాపాడినను నీవె – కష్టపెట్టిన నీవె
నీపాదకమలముల్ – నిరత మేను
తే. నమ్మియున్నాను నీపాద – నళినభక్తి
వేగ దయచేసి రక్షింపు – వేదవిద్య ।
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
099
సీ. అమరేంద్రవినుత । ని – న్ననుసరించినవారు
ముక్తి బొందిరి వేగ – ముదముతోను
నీపాదపద్మముల్ – నెఱ నమ్మియున్నాను
నాకు మోక్షం బిమ్ము – నళిననేత్ర ।
కాచి రక్షించు నన్ – గడతేర్చు వేగమే
నీ సేవకుని జేయు – నిశ్చలముగ
గాపాడినను నీకు – గైంకర్యపరుడ నై
చెలగి నీపనులను – జేయువాడ
తే. ననుచు బలుమాఱు వేడెద – నబ్జనాభ ।
నాకు బ్రత్యక్ష మగుము నిన్ – నమ్మినాను.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
100
సీ. శేషప్ప యను కవి – చెప్పిన పద్యముల్
చెవుల కానందమై – చెలగుచుండు
నే మనుజుండైన – నెలమి నీ శతకంబు
భక్తితో విన్న స – త్ఫలము గలుగు
జెలగి యీ పద్యముల్ – చేర్చి వ్రాసినవారు
కమలాక్షుకరుణను – గాంతు రెపుడు
నింపుగా బుస్తకం – బెపుడు బూజించిన
దురితజాలంబులు – దొలగిపోవు
తే. నిద్ది పుణ్యాకరం బని – యెపుడు జనులు
గషట మెన్నక పఠియింప – గలుగు ముక్తి.
భూషణవికాస । శ్రీధర్మ – పురనివాస ।
దుష్టసంహార । నరసింహ – దురితదూర ।
********
Also Read:
- [నారాయణ సూక్తం]
- [శ్రీ వేంకటేశ్వర సుప్రభాతం]
- [నారాయణ కవచం]
- [నారసింహ శతకం]
- [దక్షిణామూర్తి స్తోత్రం]
- [శ్రీ వెంకటేశ్వర అష్టోత్తర్]
- [విష్ణు సహస్రనామం]
- [పురుష సూక్తం]